Studenci Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu skonstruowali urządzenie umożliwiające Bezzałogowy Automatyczny Terenowy Monitoring Akwenów i Nietoperzy (BATMAN). Statek będzie służył do monitoringu aktywności ptaków i nietoperzy na małych zbiornikach wodnych, nie tylko naukowcom.
Na swój pomysł Studenckie Koło Naukowe Teriologów otrzymało wsparcie w ramach wrocławskiego programu grantowego FAST. Bezzałogowy Automatyczny Terenowy Monitoring Akwenów i Nietoperzy został zgłoszony jako sposób na ocenę oddziaływania na środowisko (OOŚ) pływających farm fotowoltaicznych. To innowacyjne rozwiązanie na rynku OZE, dopiero wchodzące na polski rynek, stanowi bowiem duże wyzwanie pod kątem efektywnego monitoringu nietoperzy.
Przy projektowaniu zwracaliśmy szczególną uwagę na to, czy napęd statku będzie interferował z aparaturą badawczą oraz wpływał na jego stabilność. Dlatego swoją budową przypomina on katamaran. Dodatkowo, ważne były dla nas parametry technicznem takie jak: prędkość, w tym wypadku około 5 km/h, co odpowiada szybkiemu marszowi, oraz hałas. Zbyt duży mógłby bowiem zaburzyć pomiary – tłumaczy dr Grzegorz Apoznański z Instytutu Biologii Środowiskowej UPWr.
Prototyp został wykonany przez członków SKN Teriologów. W swoim pierwotnym założeniu i przy aktualnie zamontowanej aparaturze pomiarowej statek będzie służył głównie do monitoringu aktywności chiropterofauny i awifauny, czyli ptaków i nietoperzy. Ale ze względu na modułowy charakter konstrukcji, po wymianie przyrządów
badawczych, możliwe jest monitorowanie innych zjawisk.
Studenci podkreślają, że zaproponowane przez nich rozwiązanie, umożliwia łatwy i tani monitoring małych zbiorników wodnych, kreując interesujące rozwiązania zarówno dla badań naukowych, jak i biznesu, m.in. prac inwentaryzacyjnych prowadzonych choćby w związku z monitoringami przedinwestycyjnymi. BATMAN został już kompleksowo przetestowany.
Sprawdzaliśmy, jak statek i aparatura zachowują się w warunkach kontrolowanych (na pływalni UPWr) oraz w zbiornikach wodnych we wrocławskich parkach. Ze szczególnym zainteresowaniem mierzyliśmy hałas, ten słyszalny dla ludzi, jak i ewentualne ultradźwięki mogące zaburzać prace detektora. Dodatkowo wykonano szereg pomiarów fizycznych: prędkość, wyporność i tym podobne. Przedstawione przez nas rozwiązanie wygląda obiecująco i liczymy na dalszy rozwój projektu – podkreśla dr Grzegorz Apoznański.
źródło: UPWr