Pomagają walczyć z koronawirusem, monitorować poziom smogu czy oceniać stan techniczny mostów, dróg i budynków. Badacze z Politechniki Warszawskiej wykorzystają natomiast drony do zebrania danych o terenach zalesionych.
Projekt „Doskonalenie metod akwizycji i przetwarzania danych teledetekcyjnych z bezzałogowych platform latających UAV” (ang. unmanned aerial vehicle) dotyczy nowej usługi w zakresie badań nad możliwością wykorzystania w analizie terenów zadrzewionych ultralekkich skanerów laserowych oraz kamer multi- i hiperspektralnych. Skanery dostarczają informacji o geometrii drzewostanów z uwzględnieniem penetracji przez roślinność aż do poziomu gruntu, a kamery, szczególnie hiperspektralne, rejestrują obrazy fali elektromagnetycznej odbitej w dużo szerszym spektrum niż światło widzialne (typowe zdjęcia z powietrza): od ultrafioletu po średnią podczerwień.
Przewidujemy kilkanaście nalotów nad tymi samymi obszarami testowymi na obszarze Nadleśnictwa Żednia oraz Biebrzańskiego Parku Narodowego, zarówno w porze ulistnienia drzewostanów, jak i porze bezlistnej – wyjaśnia kierownik projektu dr inż. Krzysztof Bakuła z zespołu badawczego UAV GEoLAB z Wydziału Geodezji i Kartografii PW.
Systematyczne naloty pozwolą na zbadanie powtarzalności uzyskiwanych wyników, a także przeprowadzenie długotrwałej analizy stanu drzewostanu oraz wsparcia teledetekcyjnego w jego inwentaryzacji.
Dane pozyskane z niskiego pułapu dostarczą dużo większą rozdzielczość przestrzenną obrazów i gęstość chmur punktów ze skanowania laserowego. O wiele częstsza będzie także rejestracja, co we współpracy z leśnikami i przyrodnikami z Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej Oddziału Lasów Państwowych w Białymstoku i Biebrzańskiego Parku Narodowego pomoże stworzyć metodykę pozyskiwania i przetwarzania danych z drona na potrzeby nowej usługi firmy Dragonfly Vision.
Zadanie to nie będzie proste, biorąc pod uwagę powierzchnię i trudny dostęp do Żedni – jednego z największych nadleśnictw w Polsce, jak i największego w kraju Biebrzańskiego Parku Narodowego.
Trudno dostępne obszary będą inwentaryzowane podczas nalotów zarówno w zasięgu wzroku (VLOS), jak i poza zasięgiem wzroku (BVLOS), a brak możliwości rejestracji osnowy widocznej z powietrza zastępowany będzie obserwacjami kinematycznymi GPS w czasie rzeczywistym – tłumaczy mgr inż. Magdalena Pilarska-Mazurek, instruktor i pilot platform UAV.
Dzięki pozyskanym informacjom możliwe będzie przeprowadzenie automatycznej segmentacji drzew, klasyfikacji gatunków oraz analiz stanu drzewostanu.
Głównym celem badań jest opracowanie metodyki pozyskiwania i przetwarzania danych z bezzałogowych statków latających na terenach zalesionych. Takim rozwiązaniem mogą być zainteresowane nadleśnictwa, parki narodowe czy jednostki administracji chcące przeprowadzić inwentaryzację zieleni miejskiej parków – mówi Wojciech Ostrowski, główny fotogrametra w projekcie.
W ramach projektu powstanie również usługa software as a service (SaaS), pozwalająca na automatyczne przetwarzanie danych i udostępnianie użytkownikom końcowym wyników w interaktywnej formie, z wykorzystaniem tworzonego na Wydziale Geodezji i Kartografii Centrum Analiz Geoprzestrzennych i Obliczeń Satelitarnych CENAGIS.
Badania finansowane są przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju w ramach konkursu Szybka Ścieżka Program Operacyjny Inteligentny Rozwój. Zakończenie projektu zaplanowano na 2023 rok.
źródło: PW