Aktualności
Badania
22 Listopada
Opublikowano: 2023-11-22

Dwustu badaczy pracowało nad „Leksykonem terminów medialnych”

Około dwustu badaczy z różnych ośrodków w kraju brało udział w przygotowywaniu „Leksykonu terminów medialnych”. To największa tego typu publikacja na polskim rynku medioznawczym.

„Leksykon…” powstał w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Medialnej Uniwersytetu Śląskiego. Jego pomysłodawcą i redaktorem naukowym (obok dr hab. Krystyny Doktorowicz – UŚ, dr. Pawła Płanety – UJ i dr. hab. Ryszarda Filasa – UJ) jest prof. Kazimierz Wolny-Zmorzyński. Publikacja ma na celu przedstawienie współczesnych zmian w krajobrazie komunikowania, ukazanie dorobku autonomicznej już nauki o komunikacji na tle osiągnięć innych dyscyplin, a także spopularyzowanie dorobku polskich uczonych – medioznawców i przedstawicieli dyscyplin pokrewnych.

Do przygotowania „Leksykon…” skłonił nas, z jednej strony, dynamiczny rozwój polskiego i światowego medioznawstwa w XXI w. (jego instytucjonalizacja w wielu ośrodkach badawczych i szkołach wyższych, rozwój czasopiśmiennictwa branżowego i naukowego etc.), z drugiej zaś – dostrzegalna luka na naszym rynku wydawniczym. Ostatnie tego typu wydawnictwa powstały w połowie pierwszej dekady tego wieku), a więc na innym etapie rozwoju mediosfery – tłumaczył prof. Wolny-Zmorzyński na łamach „Naukowego Przeglądu Dziennikarskiego”.

„Leksykon terminów medialnych” liczy 3 tys. haseł, zarówno definicyjnych, jak i problemowychJest jedynym tak szczegółowym i obszernym zbiorem informacji o mediach polskich i światowych na naszym rynku wydawniczym. Właśnie objętość różni go między innymi od poprzednich tego typu wydawnictw – tamte miały zwykle 1000–1800 haseł.

Wkraczamy w nowe obszary technologiczne, co powoduje gwałtowny wzrost liczby haseł związanych z Internetem i mediami cyfrowymi w ogóle. Uwzględniamy także nowe zjawiska, nowe obszary badawcze i wyniki prac wielu medioznawców – wyjaśnia pomysłodawca przedsięwzięcia.

Alfabetycznie ułożony zbiór terminów opatrzono krótkimi komentarzami wyjaśniającymi. Hasła były opracowywane w ramach 12 sekcji tematycznych:

  • Język mediów, genologia dziennikarska, retoryka (473 hasła)
  • Media audiowizualne w teorii i badaniach, pragmatyka telewizji (216)
  • Media drukowane (296)
  • Nowe media i komunikowanie w sieci, technologie i algorytmizacja komunikacji (299)
  • Public Relations, reklama, marketing (288)
  • Radiofonia w teorii i badaniach, sfera audialna a komunikowanie (227)
  • Regulacje mediów, prawo i etyka (290)
  • Semiotyka i teoria kultury, medialne obrazy świata i narracje w mediach (279)
  • System mediów w Polsce, rynek mediów (109)
  • Systemy medialne w świecie, komunikowanie międzynarodowe (69)
  • Teorie, modele, wyniki badań nad komunikowaniem, mediatyzacja, komunikowanie polityczne, kompetencja i edukacja medialna (359)
  • Współczesne problemy mediów i dziennikarstwa (rozszerzone hasła problemowe)

W ich tworzenie zaangażowanych było około 200 badaczy mediów wywodzących się z najważniejszych polskich ośrodków naukowych, w których są prowadzone studia medioznawcze, a także badania nad mediami i komunikacją społeczną. Autorami haseł są również dziennikarze, przedstawiciele branży reklamowej i PR. Ze względu na to, że nauka o mediach i komunikacji społecznej jest interdyscyplinarna, w gronie autorów znajdują się m.in.: ekonomiści, filmoznawcy, historycy, językoznawcy, kulturoznawcy, literaturoznawcy, medioznawcy, politolodzy, prawnicy, socjolodzy i teolodzy.

„Leksykon…” ukaże się już niebawem nakładem Wydawnictwa Adam Marszałek. Rozszerzona wersja będzie dostępna i systematycznie aktualizowana na Krakowskim Portalu Medioznawczym przygotowanym we współpracy Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Medialnej Uniwersytetu Śląskiego, Towarzystwa Studiów Dziennikarskich, Niezależnego Instytutu Myśli Medioznawczej oraz Ośrodka Badań Prasoznawczych Instytutu Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Redaktorzy planują stały monitoring współczesnych badań nad mediami i komunikowaniem w naszym kraju, co pozwoli na publikowanie cyklicznych raportów o stanie badań oraz „mapy wiedzy” o dziennikarstwie, mediach i komunikacji społecznej w Polsce.

MK, źródło: URz, „Naukowy Przegląd Dziennikarski”

Dyskusja (0 komentarzy)