Aktualności
Badania
12 Lipca
Fot. S. Moździoch. Źródło: naukawpolsce.pap.pl
Opublikowano: 2018-07-12

Normańskie pochowki na Sycylii

Pochówki sprzed ponad ośmiuset lat odkryli polscy archeolodzy z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN we Wrocławiu w czasie wykopalisk obok średniowiecznego kościoła San Michele del Golfo na Sycylii koło Palermo. Zdaniem naukowców mogły należeć do Normanów, czyli potomków wikingów. Część zmarłych należała do przedstawicieli elity lub duchowieństwa, na co wskazuje forma niektórych grobów.

W tym roku archeolodzy natrafili na 10 pochówków, w tym trojga kobiet i dwojga dzieci. Pozostałe szkielety były trudne do zidentyfikowania. Zdaniem odkrywców był to cmentarz związany z przykościelnym szpitalem wspomnianym w dokumencie z XII w. Niestety, w żadnym z grobów nie odkryto wyposażenia. To nie pierwszy sezon wykopaliskowy Polaków na Sycylii. W czasie ubiegłorocznych badań również natrafiono na pochówki. Analizy DNA pobrane ze szczątków dokonał prof. Wojciech Branicki z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zdają się one potwierdzać normańskie pochodzenie zmarłych. – Zmarli mieli jaśniejsze odcienie koloru skóry, włosów i oczu, w porównaniu do społeczności dominujących wówczas na tym terenie Sycylii. Na takie pochodzenie wskazują, zdaniem miejscowego antropologa, wysoki wzrost i masywna budowa szkieletów pochowanych tu osób – mówi kierownik wykopalisk prof. Sławomir Moździoch z IAiE PAN. – Te ustalenia idą w parze z naszą koncepcją dotyczącą „północnego” rodowodu kościoła i pochowanych zmarłych.

Skąd na Sycylii Normanowie?

– W 2 połowie XI w. wyspa została odbita z rąk Arabów przez władcę normańskiego Rogera z rodu Hauteville – wyjaśnia prof. Moździoch. – Co ciekawe, kościół obronny zaczął powstawać jeszcze przed odbiciem pobliskiego Palermo z rąk muzułmanów. Dlatego konstrukcję wzniesiono na wzgórzu, w strategicznym miejscu. Była to budowla trójapsydowa, jednonawowa, wzniesiona na planie krzyża.

Wykopaliska przeprowadzono także wewnątrz ruin średniowiecznego kościoła, a znalezione tam monety, bite w Szampanii czy Lucce, wskazują, że jego budowniczowie i użytkownicy mogli być przybyszami z Normandii i północy półwyspu Apenińskiego.

– Nasze dotychczasowe badania zmieniają obowiązujące do tej pory wyobrażenia o konstrukcji kościoła, wskazując, że miał formę nawiązującą bardziej do kościołów zachodnioeuropejskich XI i XII wieku, aniżeli do budowli tego typu powstających wówczas na Sycylii. Po prostu koncepcja budowy została bezpośrednio przeniesiona z północy za pośrednictwem sprowadzonych stamtąd rzemieślników – podsumowuje prof. Moździoch.

JK

(Źródło: PAP – Nauka w Polsce)

Dyskusja (0 komentarzy)