Naukowcy z Politechniki Białostockiej opatentowali termoparę igłową do pomiaru temperatury w strefie tarcia. Umożliwia ona dokładną prognozę emisji cząstek zużycia do atmosfery.
Wynalazek pozwolił opracować nową metodę pomiaru temperatury – dokładnego i stabilnego – w strefie tarcia różnych układów tarciowych, np. hamulców, sprzęgieł tarciowych i łożysk ślizgowych. Jej zastosowanie, jak przekonują autorzy, może przynieść wymierne efekty środowiskowe.
Dzięki niej będzie można dokładnie prognozować współczynnik tarcia i intensywności zużycia, co z kolei umożliwi dalszą pracę nad udoskonaleniem konstrukcji układów tarciowych. Ponadto ułatwi dokładną prognozę emisji cząstek zużycia do atmosfery, co otworzy drogę do zaprojektowania bardziej ekologicznych układów tarciowych – wyjaśnia dr inż. Wojciech Tarasiuk z Katedry Mechaniki i Informatyki Stosowanej na Wydziale Mechanicznym Politechniki Białostockiej.
Termopara igłowa, opracowana przez białostockich specjalistów, należy do klasy tzw. termopar zużywalnych, w których spoina pomiarowa tworzy się ciągle na powierzchni tarcia. To umożliwia przeprowadzenie pomiaru podczas zużywania powierzchni tarcia. W przeciwieństwie do już istniejących termopar zużywalnych, końcówka pomiarowa termopary igłowej z PB bazuje na konstrukcji „drut w wydrążonym walcu”, czyli jej kształt przekroju jest okrągły. Średnica końcówki pomiarowej jest mniejsza niż pół milimetra, dlatego może być łatwo zainstalowana w otworze wywierconym w materiale ciernym.
Współautorami rozwiązania są: dr hab. inż. Oleksii Nosko (obecnie związany z Politechniką Gdańską) oraz prof. Andrey Nosko.
źródło: PB