Absolwent Politechniki Łódzkiej opracował innowacyjny materiał kompozytowy chroniący aluminiowe konstrukcje w przypadku pożaru. Nowatorskie rozwiązanie powstało w ramach realizowanego na uczelni doktoratu wdrożeniowego.
Doktoraty wdrożeniowe to alternatywna droga uzyskania stopnia doktora przeznaczona dla osób, które – chcąc rozwijać swoją karierę naukową – nie zamierzają rezygnować z pracy zawodowej poza uczelnią. Program został wprowadzony w 2017 r. Wspiera przygotowanie rozpraw doktorskich przez doktorantów prowadzących działalność naukową, których wyniki mogą mieć zastosowanie w działalności danej firmy. Do tej pory z alternatywnej ścieżki skorzystało już ponad 2,2, tys. osób.
W czołówce uczelni z największą liczbą doktorantów wdrożeniowych są prawie same o profilu technicznym, a wśród nich także Politechnika Łódzka. Jej absolwent, dr inż. Konrad Sodol, związany zawodowo z firmą Hydro Building Systems Poland, opracował w ramach swojego doktoratu wdrożeniowego innowacyjny materiał kompozytowy chroniący aluminiowe konstrukcje w przypadku pożaru. Swoją interdyscyplinarną pracę doktorską wykonał pod opieką prof. Łukasza Kaczmarka i dr. hab. inż. Jacka Szera oraz specjalisty z firmy Dariusza Tyszkowskiego.
Aluminium jest metalem bardzo przyjaznym inżynierom, bowiem ma niską wagę, stosunkowo wysoką wytrzymałość i można mu nadać praktycznie nieograniczone kształty. Trzeba jednak pamiętać, że temperatura topnienia stopów aluminium jest znacznie niższa od temperatury pożaru, dlatego konieczne jest stosowanie dodatkowych materiałów chroniących konstrukcję nośną – wyjaśnia autor rozwiązania.
I dodaje, że najważniejszą cechą innowacyjnego materiału jest jego inteligentne chłodząco-izolujące działanie. Ciepło pożaru pochłaniane przez materiał jednocześnie aktywuje zdolność tego materiału do ochładzania konstrukcji, na którą działa ogień.
Materiał ma znacznie większą wytrzymałość, np. jest ok. 2,8 razy wytrzymalszy od typowego betonu wykorzystywanego na fundamenty, a jego zdolność do chłodzenia konstrukcji jest wyższa o blisko 180 proc. od materiałów dostępnych na rynku. Materiał bazuje na związkach chemicznych wcześniej niewykorzystywanych w inżynierii przeciwpożarowej. Podstawą działania kompozytu jest wykorzystanie zjawisk fizyko-chemicznych do ochrony przeciwpożarowej, co czyni go niezawodnym, a także niezależnym od systemów alarmowych, które mogą ulec awarii – tłumaczy.
Dodatkową zaletą stworzonego materiału jest jego receptura. Pozwala bowiem wykorzystać ponad 20 proc. materiałów odpadowych z innych gałęzi gospodarki, można także poddać go recyklingowi i użyć ponownie w produkcji. Wyniki doktoratu zostały już wdrożone w przemyśle.
MK, źródło: PŁ