Półmaska antywirusowa z mchów

Półmaskę antywirusową z mchów opatentował badacz ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Jego wynalazek uzyskał ochronę w Japońskim Urzędzie Patentowym.

Autorem innowacji jest prof. dr hab. Hazem M. Kalaji z Instytutu Biologii Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Opracowane przez niego rozwiązanie to półmaski antywirusowe wielokrotnego użytku (przede wszystkim przeciwko wirusom grypy) oraz mechanizmy (elementy) wentylacyjne do budynków i pojazdów wykonane z mchu, pochłaniające wirusy. Współautorem wynalazku jest wirusolog Dr. Seiya Sato, prezes firmy Green’s Green Ltd. oraz pracownik Uniwersytetu Farmacji i Stosowanych Nauk Przyrodniczych w Niigata (Japonia).

Mchy są umieszczone w cienkiej warstwie przezroczystego materiału, który umożliwia im fotosyntezę podczas noszenia maski przez użytkownika. Tym samym dostarczają mu tlen do oddychania, zaś oddychanie zapewnia mchom odpowiednią wilgotność i dwutlenek węgla – tłumaczy prof. dr hab. Hazem M. Kalaji.

Według naukowców półmaska powinna zatrzymać nie tylko wirusy grypy, ale również – z uwagi na ich podobny rozmiar – koronawirusy. Wielkość cząstek wirusa grypy typu A i B wynosi 80–120 nm, a koronawirusa 150–160 nm
(lub według niektórych 60–140 nm). Maseczka, podobnie jak produkt jednej ze szwajcarskich firm, adsorbuje wirusa na podstawie różnicy ładunku elektrycznego (wirusy mają ujemny, a mchy – dodatni), a potem kapsydy lub otoczki białek wirusowych zostają przerwane, zaś nieszkodliwe już wnętrze wycieka i rozpada się.

Zgodnie z dostępną literaturą naukową prawdopodobnie mechanizm inaktywacji wirusów polega na zniekształceniu kapsydu białkowego poprzez adsorpcję ujemnie naładowanych białek na dodatnio naładowanej powierzchni, co ostatecznie prowadzi do uwolnienia niezakaźnego RNA – wyjaśnia uczony z SGGW.