Sundar Rathnarajan, doktorant z Indian Institute of Technology Madras, jest laureatem pierwszej edycji konkursu POLONEZ BIS. Dzięki otrzymanemu finansowaniu opracuje beton zbrojony zawierający w swoim składzie wodę morską. Projekt będzie realizowany w Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym w Szczecinie.
W pierwszym konkursie w programie POLONEZ BIS na 24-miesięczne projekty realizowane przez badaczy przyjeżdzających z zagranicy Narodowe Centrum Nauki wyłoniło 50 laureatów. Głównym celem tej inicjatywy jest rozwój kariery naukowców poprzez wsparcie ich międzynarodowej mobilności oraz finansowanie ambitnych projektów prowadzonych w najlepszych polskich ośrodkach.
W pierwszej edycji złożono 151 wniosków. Zrealizowanych zostanie 27 projektów z zakresu nauk ścisłych
i technicznych, 14 z dziedziny nauk humanistycznych społecznych i o sztuce oraz 9 z dziedziny nauk o życiu. Jednym z beneficjentów został pochodzący z Indii Sundar Rathnarajan, który na Wydziale Budownictwa i Inżynierii Środowiska Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie zajmie się opracowaniem zrównoważonego nano-modyfikowanego betonu mieszanego z wodą morską o wydłużonej trwałości. Na swoje badania otrzymał 1 mln zł.
Sundar wyraził swoje zainteresowanie przyjazdem do Polski na stronie internetowej konkursu. Skontaktowałem się z nim i ustaliliśmy zakres projektu oraz wspólną tematykę badawczą. Następnie przygotował swój wniosek, który uzyskał finansowanie – mówi prof. Paweł Sikora, pod którego okiem będzie realizowany projekt.
Naukowiec z Azji Południowej
Sundar Rathnarajan specjalizuje się w badaniach nad korozją betonów oraz wpływem domieszek do poprawy trwałości betonów cementowych. Posiada znaczący dorobek w tej dziedzinie i jest autorem wielu publikacji naukowych w wiodących czasopismach specjalistycznych.
Studiuje na najlepszym uniwersytecie technicznym w Indiach – Indian Institute of Technology Madras. W lipcu uzyska tytuł doktora, a we wrześniu dołączy do Katedry Budownictwa Ogólnego, by rozpocząć „NanoSeaCon”.
Trzy czwarte światowego zapotrzebowania na wodę słodką do produkcji betonu występuje w regionach, w których w najbliższych latach spodziewany jest niedobór wody. Państwa dotknięte brakiem wody (np. Indie), borykają się z niedoborem zasobów słodkiej wody przede wszystkim do zapewnienia podstawowych potrzeb. Zastosowanie wody morskiej przy produkcji betonu wiąże się z ryzykiem korozji stali zbrojeniowej, natomiast wykorzystanie zbrojenia alternatywnego z wysokimi kosztami produkcji elementów betonowych, dlatego też możliwość zastosowania wody morskiej była przez wiele lat ograniczona – tłumaczy dr hab. inż. Paweł Sikora.
Projekt „NanoSeaCon” ma to zmienić m.in. poprzez opracowanie trwałego betonu zbrojonego zawierającego w swoim składzie wodę morską. Dzięki badaniom eksperymentalno-numerycznym, możliwe będzie opracowanie składów mieszanek betonowych z dodatkiem nanomateriałów o silnej reaktywności umożliwiających wiązanie chlorków zawartych w wodzie morskiej, co w konsekwencji zmniejszy bądź zniweluje zjawisko korozji stali zbrojeniowej.
Badania te nie tylko pozwolą na rozwiązanie problemu zastosowania wody morskiej do produkcji betonu, ale przyczynią się również do opracowania składów mieszanek betonowych o niskim śladzie węglowym – mówi dr hab. inż. Paweł Sikora.
Projekt zostanie realizowany we współpracy z partnerami z Technische Universität Berlin (Niemcy) oraz Sejong University (Korea Południowa).
MK