Centralne Laboratorium Ochrony Radiologicznej zostało powołane do życia w lipcu 1957 roku. Pierwszym jego dyrektorem był prof. Jerzy Peńsko. Tak wspominał 10 lat temu konieczność powołania Instytutu: „W przemyśle, w medycynie, w rolnictwie oraz w różnych gałęziach techniki było usilne dążenie do stosowania sztucznych izotopów promieniotwórczych, wchodzących powszechnie do użycia w Europie i na świecie. Słowo ‘izotop promieniotwórczy’ stało się w Polsce synonimem postępu, chociaż niektórzy wówczas nie bardzo wiedzieli co to takiego jest. Jak na drożdżach powstawały pracownie izotopowe i nikt dokładnie nie wiedział z jakimi ilościami materiałów radioaktywnych, ile osób i w jakich warunkach prace te są wykonywane. W przemyśle zbrojeniowym i zegarmistrzowskim od dawna w beztroski sposób stosowano niebezpieczne dla zdrowia farby zawierające rad-226. (…) Utworzony centralny urząd Pełnomocnika Rządu miał świadomość, że coś z tym fantem trzeba zrobić zanim stanie się bardzo niebezpiecznie…”.
W rok po rozpoczęciu działalności zorganizowano w CLOR centralną ewidencję źródeł promieniotwórczych oraz centralny system ewidencji i kontroli dawek indywidualnych. Instytut rozpoczął współpracę z Techniczną Inspekcją pracy oraz Inspekcją Sanitarno–Epidemiologiczną i wszczął systematyczne kontrole użytkowników źródeł promieniotwórczych w całym kraju. Podjęto prace w zakresie badań skażeń środowiska produktami rozszczepienia z wybuchów jądrowych, radioekologii oraz adaptacji i opracowania nowych pomiarów skażeń wewnętrznych dla rutynowej kontroli osób zatrudnionych przy otwartych źródłach promieniowania jonizującego, a także w zakresie
wzorcowania aparatury dozymetrycznej oraz opracowania nowych rozwiązań aparaturowych pozwalających na udoskonalenie dozymetrycznych i radiometrycznych metod pomiarowych.
Stopniowo poszerzał się zakres badań, m.in. o badania nad opadaniem cząstek ciężkich, pochodzących z wybuchów jądrowych w troposferze, badania wchłaniania izotopów promieniotwórczych z żywnością czy zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego śladowymi ilościami izotopów promieniotwórczych i stabilnych. Pracownicy CLOR prowadzili także badania 16 lodowców Alaski, Norwegii, Spitsbergenu, Alp, Himalajów, Afryki Równikowej, Peru i Antarktydy w celu określenia strumienia do atmosfery globu metali ciężkich i radionuklidów ze źródeł naturalnych i sztucznych.
Dziś znajdują się w CLOR: Laboratorium Analiz Radiochemicznych i Spektrometrycznych, Laboratorium Pomiarów Promieniotwórczości Naturalnej, Pracownia Dawek Indywidualnych i Środowiskowych, Laboratorium Pomiarów Jodu Promieniotwórczego w Tarczycy, Pracowania Cytogenetycznej Rekonstrukcji Dawek, Laboratorium Wzorcowania Przyrządów Dozymetrycznych i Radonowych. Działalność CLOR jest nastawiona na ochronę przed skutkami promieniowania jonizującego społeczeństwa i osób narażonych zawodowo.
JK
(źródło: CLOR)