1 czerwca w Instytucie Geofizyki PAN obchodzono jubileusz 60-lecia Polskiej Stacji Polarnej Hornsund im. Stanisława Siedleckiego. Stacja Polarna znajduje się nad zatoką Isbjørnhamna w fiordzie Hornsund, w południowej części norweskiej wyspy Spitsbergen, która należy do archipelagu Svalbard. Placówka prowadzi całoroczne badania naukowe i jest najdalej wysuniętą na północ stałą polską instytucją naukową. Zarządzana jest przez Instytut Geofizyki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.
Powstanie stacji wiąże się z III Międzynarodowym Rokiem Geofizycznym w 1956 roku, wtedy to staraniem PAN zorganizowano całoroczną ekspedycję badawczą na Spitsbergen, dla której podstawą działania miała być zbudowana na Spitsbergenie Polska Stacja Polarna. Kierownikiem tej pierwszej wyprawy był Stanisław Siedlecki, geolog, taternik i polarnik.
Kamień węgielny pod budowę Stacji wmurowano 23 lipca 1957 roku i zaraz potem w Hornsundzie rozpoczęła prace pierwsza polska grupa zimująca. Prace ekspedycji, związane z realizacją programu III MRG, zostały zakończone we wrześniu 1958 roku, po czym Stacja została oddana pod opiekę gubernatora Svalbardu. Potem przez wiele lat stacja była niemal martwa, przyjeżdżały wyłącznie letnie wyprawy, korzystali z niej, jako bazy myśliwskiej, norwescy traperzy. W 1978 roku stacja ponownie ożyła, zagościła w niej znowu grupa zimująca, dokonano remontu istniejącego obiektu i rozbudowano stację, ponownie uruchomiono programy naukowe. Kolejny etap to I Międzynarodowe Sympozjum Glacjologiczne, które odbyło się w Stacji wiosną 1992 roku i rozpoczęło erę szybko rozwijającej się współpracy naukowej z zagranicznymi ośrodkami badawczymi.
Obecnie, z punktu widzenia wyposażenia, infrastruktury i warunków bytowych, a także szerokiego spektrum badań, Polska Stacja Polarna Hornsund jest uznaną placówką badawczą. Ma możliwości prowadzenia obserwacji ciągłych, dysponuje kilkoma laboratoriami. Prowadzone są w niej badania z dziedziny: meteorologii, sejsmologii, magnetyzmu ziemskiego, obserwacje jonosferyczne, elektryczności atmosfery, UV, monitoringu wieloletniej zmarzliny i monitoringu glacjologicznego. W sezonach letnich także badania geologiczne, geomorfologiczne, oceanograficzne i biologiczne.
JK