29 maja, 85 lat po jego założeniu, świętowano w Warszawie powstanie Instytutu Radowego. Założony w 1932 roku z inicjatywy Marii Skłodowskie-Curie był pierwszym w Polsce i piątym w Europie ośrodkiem walki z rakiem. Budowę instytutu sfinansowano ze środków publicznych, a noblistka przekazała mu pierwszy gram radu. Pieniądze na jago zakup pochodziły ze zbiórki wśród Polonii i kobiet amerykańskich. Pierwszym dyrektorem instytutu była lekarka, Bronisława Dłuska, siostra Marii Skłodowskiej.
Naświetlanie radem było wówczas powszechnie stosowaną metodą leczenia nowotworów. Instytut działa niemal nieprzerwanie do dziś. Funkcjonował w czasie wojny i leczył chorych, ukrywając przed Niemcami stosowany w terapii rad. Spalony podczas Powstania Warszawskiego, po wojnie został odbudowany i stał się wiodącym w kraju ośrodkiem leczenie nowotworów.
W 1951 rozporządzeniem Rady Ministrów powołano Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej–Curie. Powstał on z połączenia Instytutu Radowego w Warszawie z Instytutem Onkologii w Krakowie oraz z istniejącym od 1947 roku Państwowym Instytutem Przeciwrakowym w Gliwicach. Instytut radowy przy ulicy Wawelskiej w Warszawie jest częścią historyczną Centrum. W ogrodzie przy jego siedzibie nadal rośnie drzewo – klon jawor, który noblistka posadziła w dniu otwarcia Instytutu.
JK
(źródło: PAP)