Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej jest jednym z nielicznych europejskich ośrodków naukowo-badawczo-szkoleniowych i kliniczno-diagnostycznych specjalizujących się w problematyce medycyny lotniczej. Jego tradycje sięgają okresu międzywojennego. W 1928 roku Józef Piłsudski, minister spraw wojskowych, powołał do życia Centrum Badań Lotniczo-Lekarskich, którego działalność kontynuuje Instytut.
Obecnie prowadzi prace techniczne i naukowo-badawcze m.in. nad udoskonaleniem symulatorów, ubiorów lotniczych oraz bezpieczeństwem lotów, w tym tolerancją przyspieszeń, niedotlenieniem wysokościowym, treningiem przeciwprzeciążeniowym, orientacją przestrzenną, widzeniem nocnym czy psychologią lotniczą.
Zajmuje się także medycyną lotniczą, zwłaszcza w zakresie kardiologii, neurofizjologii, laryngologii i okulistyki. Instytut dysponuje wyjątkową w skali Europy infrastrukturą badawczą, do której należą m.in. komory niskich ciśnień, symulator GIRO-IPT, komora dekompresyjna czy katapulta. Ma także jedną z najnowocześniejszych na świecie wirówek przeciążeniowych, pełniącą również rolę dynamicznego symulatora lotu. WIML zajmuje się także zaawansowaną diagnostyką dotycząca sprawności układu równowagi i koordynacji wzrokowo-ruchowej pilotów, badań zaburzeń orientacji przestrzennej, monitorowania stanu psychofizycznego kierujących pojazdami.
WIML, jako jedyny ośrodek w Europie Środkowo-Wschodniej, otrzymał certyfikat zgodności treningu lotniczo-lekarskiego ze standardami Sił Powietrznych USA. Współpracuje z NATO i NASA.
Jk
(źródło: WIML)