Kiedy w początkach września Minister Rozwoju i Finansów odwołał kilkunastu dyrektorów Instytutów Badawczych, bez podania przyczyn tej decyzji, przewodniczący RGIB prof. Leszek Rafalski zwrócił się do resortu z pismem – z 19 września – prosząc o wyjaśnienie tych decyzji. Dostał odpowiedź 24 października. Sekretarz Stanu Jerzy Kwieciński informuje, że „zmiany na stanowiskach dyrektorów instytutów badawczych nadzorowanych przez Ministra Rozwoju i Finansów zostały dokonane wskutek realizacji zmian ustawy o instytutach badawczych, wprowadzonych ustawą z dnia 16 grudnia 2016 roku”. Przytacza artykuł 24 ust. 2 tego aktu prawnego, z którego wynika, że minister właściwy powołuje i odwołuje, ponieważ „Nowelizacja ustawy dała ministrowi szersze kompetencje w tej kwestii, jednocześnie nakładając dodatkowe obowiązki mające na celu rozszerzenie i zwiększenie sprawowanego nadzoru”. Odwołanie dyrektorów bez podania przyczyn należy zatem rozumieć jako zwiększenie sprawowanego nadzoru.
W piśmie brak jakichkolwiek odniesień do merytorycznych argumentów RGIB dotyczących choćby zniesienia procedury konkursowej przy powoływaniu na takie stanowiska, brak także uzasadnień aktów odwołania, chyba że uznać za takie fakt, iż minister może, więc odwołuje. Niektórzy dyrektorzy mogli pozostać w instytutach, inni zostali z nich zwolnieni. Na końcu pisma znajduje się uwaga, że „akt odwołania nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego”. Skoro tak, nie ma wyższej instancji odwoławczej, pozostaje jedynie droga sądowa.
Jk
(źródło: RGiB)