Prof. Marta Miączyńska będzie nadal kierować Międzynarodowym Instytutem Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie. Powołanie na stanowisko dyrektora na kadencję 2022–2026 wręczył jej prof. Jerzy Duszyński, prezes Polskiej Akademii Nauk.
Prof. Marta Miączyńska kieruje instytutem od 2018 roku. Stanęła do konkursu na kolejną kadencję i go wygrała, uzyskując rekomendację Międzynarodowego Komitetu Doradczego. W czwartek, 15 grudnia, została powołana na stanowisko dyrektora przez prof. Jerzego Duszyńskiego, prezesa PAN. Funkcję będzie sprawować do 2026 roku.
Ukończyła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, a stopień doktora w dziedzinie genetyki uzyskała na Uniwersytecie Wiedeńskim (1997). W 2008 r. otrzymała stopień doktora habilitowanego, a pięć lat później – tytuł profesora. W latach 2013–2015 była zastępcą dyrektora Międzynarodowego Instytutu Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie.
W 2005 r. uruchomiła w MIBMiK Laboratorium Biologii Komórki. Jej badania z dziedziny biologii komórki dotyczą mechanizmów molekularnych, które integrują transport błonowy, w szczególności endocytozę, z wewnątrzkomórkowymi szlakami sygnalizacyjnymi. Odkryła m.in. odrębną populację wczesnych endosomów w komórce, tzw. endosomy APPL i wraz ze swoim zespołem scharakteryzowała rolę endosomów jako platform sygnałowych dla receptorów czynników wzrostu i cytokin. Jest współautorką ponad 60 publikacji cytowanych ponad 3 tys. razy. Uzyskała stypendia Austrian Science Fund, Human Frontier Science Program Organization, a także L’Oreal Polska dla Kobiet.
W swojej karierze naukowej kierowała projektami finansowanymi przez brytyjski Wellcome Trust, amerykański Howard Hughes Medical Institute, Polsko-Szwajcarski Program Badawczy, Narodowe Centrum Nauki, Fundację na rzecz Nauki Polskiej, Towarzystwo Maxa Plancka i Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Panelistka licznych agencji grantowych, w tym European Research Council. W latach 2016–2018 zasiadała w Radzie Narodowego Centrum Nauki. W kadencji 2021–2023 jest członkinią Rady Europejskiej Organizacji Biologii Molekularnej (EMBO). Od 2019 roku należy do Academia Europaea.
Międzynarodowy Instytut Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie powstał na mocy międzynarodowej umowy między UNESCO a rządem RP. Formalne podstawy dla funkcjonowania jednostki stworzyła ustawa sejmowa z 26 czerwca 1997 roku, jednak faktycznie swoją działalność naukową rozpoczął w 1999 roku. Pierwszym dyrektorem był prof. Angelo Azzi ze Szwajcarii. Unikalność placówki i jej międzynarodowy charakter polega m.in. na funkcjonowaniu w oparciu o wzorce najlepszych ośrodków naukowych na świecie. Większość członków Międzynarodowego Komitetu Doradczego (Rady Naukowej) to uczeni z zagranicy. Główne cele instytutu to prowadzenie podstawowych badań naukowych w dziedzinie medycyny molekularnej (mechanizmy nowotworzenia i starzenia, molekularne podstawy chorób neurodegeneracyjnych takich jak choroba Alzheimera czy Parkinsona, odporności na antybiotyki, immunologii i naprawy genomu) oraz wdrażanie osiągnięć naukowych do praktyki i popularyzacja nowoczesnej medycyny i biologii molekularnej.
MK, źródło: MIBMiK