W czwartek na Uniwersytecie Warszawskim rozpoczyna się pierwszy Kongres Humanizacji Medycyny. Dyskusje będą się koncentrowały wokół tematyki odpowiedniej komunikacji w ochronie zdrowia.
I Kongres Humanizacji Medycyny jest kontynuacją idei zapoczątkowanej przez prof. Kazimierza Imielińskiego, twórcę Polskiej i Światowej Akademii Medycyny im. Alberta Schweitzera. Wprowadzanie do nauk medycznych humanizacji, zagwarantowania zaplecza etycznego, jak również zabezpieczenia praw pacjenta ma istotny wpływ na powodzenie procesu leczenia, a także zapewnienie odpowiedniego kontaktu między personelem medycznym
a pacjentem. Wydarzenie adresowane jest do pracowników jednostek ochrony zdrowia, nauczycieli akademickich, etyków, studentów kierunków medycznych, nauk o zdrowiu, nauk humanistycznych i społecznych, organizacji pozarządowych reprezentujących pacjentów, dziennikarzy zajmujących się tematyką zdrowia oraz dyrektorów i menadżerów szpitali. Wezmą w nim udział także rektorzy i dziekani wydziałów kształcących studentów na kierunkach medycznych.
Podczas kongresu uczestnicy podejmą interdyscyplinarną debatę m.in. nad rolą komunikowania oraz ideą humanizmu w medycynie i ochronie zdrowia. Organizatorom zależy na podkreśleniu roli komunikacji z odbiorcami usług medycznych oraz relacji między personelem medycznym a pacjentami i ich rodzinami, których znaczenie uwidoczniło się m.in. podczas pandemii COVID-19.
Spotykamy się na Uniwersytecie Warszawskim, aby podejmować również dyskusję nad problematyką profesjonalizacji świadczeń opieki zdrowotnej czy podnoszenia jakości usług zdrowotnych – zapowiada prof. Alojzy Z. Nowak, rektor UW, gospodarz pierwszego Kongresu Humanizacji Medycyny.
W trakcie wydarzenia zaprezentowane zostaną wyniki badania dotyczącego oceny stopnia humanizacji medycyny w poszczególnych zawodach medycznych, zespołach terapeutycznych, ze szczególnym uwzględnieniem relacji pacjent-lekarz. Uniwersytet Warszawski przeprowadził je na zlecenie Ministra Zdrowia. Badanie objęło 100 instytucji ochrony zdrowia, pięć grup zawodów medycznych: lekarzy, pielęgniarki, ratowników medycznych, pozostały personel medyczny i niemedyczny, a także dwie grupy pacjentów. Naukowcy uwzględnili kontekst rodzinny oraz inne cechy osobowe badanych, obserwując jednocześnie oddziaływanie pandemii.
W polskich warunkach mówienie o kwestiach relacji lekarz-pacjent nie jest nową inicjatywą. Humanizacja medycyny traktowana jest jako coś więcej niż komunikacja kliniczna – zauważa prof. Zbigniew Izdebski z Wydziału Pedagogicznego UW, przewodniczący Komitetu Naukowego Kongresu Humanizacji Medycyny.
Kształcenie medyczne związane jest z początkami działalności Uniwersytetu Warszawskiego. Wydział Lekarski był jednym z pięciu pierwszych na tej uczelni. Obecnie trwają przygotowania do uruchomienia studiów medycznych.
W dobie dynamicznego rozwoju innowacyjnych terapii zaburzona zostaje relacja między pacjentem a lekarzem. Wprowadzanie do nauk medycznych humanizacji medycyny jest jednym z najbardziej istotnych aspektów pozamedycznych podnoszenia jakości i wydłużania życia pacjentów. Szczególnie teraz, gdy obserwujemy rozwój sztucznej inteligencji czy telemedycyny, musimy dołożyć wszelkich starań, by dobro pacjenta stanowiło nadrzędną wartość, a pacjent był zawsze w centrum wszystkich podejmowanych działań – podkreśla dr hab. n. med. Radosław Sierpiński, prezes Agencji Badań Medycznych.
Mając na uwadze potrzebę interdyscyplinarnego ujęcia kwestii humanizacji medycyny, organizatorzy kongresu zaproponowali cztery ścieżki tematyczne: systemową, edukacyjną, psychologiczną oraz pacjencką. Wśród tematów są m.in. etyczno-prawne uwarunkowania opieki nad pacjentem, fazy życia człowieka a humanizacja medycyny, nauczanie humanizacji medycyny, osoby z niepełnosprawnością a humanizacja medycyny.
Dwudniowy Kongres Humanizacji Medycyny rozpoczyna się w czwartek 9 czerwca. Szczegółowy program, sylwetki panelistów, a także informacje organizacyjne znajdują się na stronie internetowej wydarzenia.
MK, źródło: UW