Absolwenci Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu zostali laureatami tegorocznego Ogólnopolskiego Konkursu im. Czesława Zgorzelskiego na najlepszą pracę magisterską.
Konkurs, upamiętniający postać wybitnego naukowca przez blisko pięćdziesiąt lat związanego z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, jest inicjatywą Konferencji Polonistyk Uniwersyteckich – zrzeszenie instytutów i wydziałów polonistycznych, które działają na polskich uczelniach. Ma na celu promocję najzdolniejszych młodych polonistów. Wyniki XIX edycji zostały ogłoszone nie, jak to do tej pory bywało, na gali odbywającej się na KUL, ale podczas transmisji online. Powód? Oczywiście, pandemia koronawirusa.
Na konkurs napłynęło 11 prac z ośrodków uniwersyteckich z całej Polski. W kategorii literaturoznawstwa pierwszą nagrodę otrzymał Paweł Łyżwiński (Uniwersytet Jagielloński) za (Nie)pojednane opozycje. Szachowe tropy w tekstach kultury nowoczesnej. Drugą nagrodę jury przyznało Krystianowi Słomce vel Słomińskiemu (Uniwersytet Łódzki), autorowi pracy Przekłady i parafrazy „Vitae Regum Polonorum” Klemensa Janicjusza od XVI do XVIII wieku – sposoby kreowania wizerunku doskonałego władcy.
Natomiast w kategorii językoznawstwa najlepszą okazała się praca Wtórne użycie nazw własnych na przykładzie języka polskiego, angielskiego i chińskiego, autorstwa Karoliny Galewskiej (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu). Drugą nagrodą jury wyróżniło Sandrę Nowak (Mikołajewicz) z Uniwersytetu Zielonogórskiego, za „Mowy obrończe” Eugeniusza Śmiarowskiego w ujęciu genologicznym.
Zwycięskie rozprawy zostaną opublikowane w serii wydawniczej „Młoda Polonistyka”.
Prof. Czesław Zgorzelski (1908–1996) specjalizował się w historii literatury polskiej oświecenia i romantyzmu. Ukończył Uniwersytet Wileński i tam rozpoczął karierę akademicką. Po II wojnie światowej pracował na uniwersytecie w Toruniu, z którego został zwolniony ze względów politycznych. Od 1950 r. związany był z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, gdzie u przeszedł wszystkie szczeble kariery akademickiej. Był prodziekanem, a następnie dziekanem Wydziału Nauk Humanistycznych, odegrał też ważną rolę w sprowadzeniu do Biblioteki Uniwersyteckiej tzw. Archiwum Filomatów”.
źródło: KUL