Trzy prace doktorskie z dziedziny humanistyki zdobyły nagrody w konkursie im. Inki Brodzkiej-Wald. Ich autorkami są badaczki z Instytutu Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN, Instytutu Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Konkurs stanowi część Funduszu Wieczystego im. Inki Brodzkiej-Wald. Jego celem jest promowanie wybitnych prac humanistycznych dotyczących szeroko pojętej współczesności. Mogli w nim wziąć udział autorzy prac obronionych w 2019 r. Do konkursu nadesłano 25 prac doktorskich. Sześcioosobowa kapitula przyznała ex aequo dwie nagrody pierwsze: dla dr Katarzyny Rembackiej za pracę „Leonard Borkowicz (1912–1989). Biografia polityczna” napisaną w Instytucie Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk (promotor: prof. dr hab. Jerzy Eisler) oraz dr Karoliny Panz za pracę „Zagłada żydowskich mieszkańców Nowego Targu w perspektywie mikrohistorycznej – głosy, obrazy, przybliżenia i oddalenia” powstałą w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego (promotor: dr hab. Małgorzata Melchior, promotor pomocniczy: dr Łukasz Mikołajewski).
Drugą nagrodę otrzymała dr Rozalia Wojkiewicz z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu za pracę „W spektrum Wyspiańskiego. Witraż w poezji Młodej Polski – między obrazową aluzją a syntezą dążeń estetycznych epoki” (promotor: prof. dr hab. Radosław Okulicz-Kozaryn).
Konkurs, w którym przyznawana jest Nagroda im. Inki Brodzkiej-Wald za pracę doktorską dotyczącą współczesności z dziedziny humanistyki prowadzony jest od 2013 roku. Nagrody są finansowane z Funduszu Wieczystego założonego przez przyjaciół zmarłej w 2011 roku prof. Alinki Brodzkiej Wald przy Akademii Rozwoju Filantropii w Polsce.
Alina Brodzka-Wald pozostaje jednym z najbardziej rozpoznawalnych historyków i teoretyków literatury. Urodziła się 11 listopada 1929 roku w Warszawie w rodzinie inteligenckiej pochodzenia żydowskiego. Razem z bratem i rodzicami udało jej się przetrwać okupację. Po zakończeniu wojny kontynuowała naukę w liceum w Łodzi, potem na polonistyce Uniwersytetu Łódzkiego. W 1949 roku opublikowała w „Polonistyce” pierwszy artykuł. Rok później wróciła do rodzinnego miasta i rozpoczęła pracę w Instytucie Badań Literackich PAN, z którym była związana do końca życia, pełniąc funkcje formalne i nieformalne. W 1952 roku uzyskała magisterium, w 1960 – doktorat w dziedzinie nauk humanistycznych, a w 1966 – stopień doktora habilitowanego. W 1989 roku została profesorem zwyczajnym. Alina Brodzka-Wald wypromowała liczne grono doktorów, kierowała wieloma przedsięwzięciami badawczymi.
MK, źródło: www.funduszewieczyste.pl