Zespół studentów z Politechniki Wrocławskiej wygrał międzynarodowy konkurs na zaprojektowanie samowystarczalnego osiedla przyszłości. Zwycięska koncepcja to „powrót do korzeni”.
Jak za pół wieku będzie wyglądać samowystarczalne osiedle? Z tym wyzwaniem zmierzyli się uczestnicy międzynarodowego konkursu Intuiture2075 zorganizowanego przez platformę 361bit. Wzięli w nim udział studenci z ponad 30 uniwersytetów z 11 krajów. Uczestnicy musieli także przewidzieć stopniową ewolucję osiedla, dostosowując je do zmieniających się potrzeb użytkowników, promować integrację sąsiedzką i rozwój technologii.
Jedną z głównych nagród przyznano trojgu studentom z Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej: Mai Stankowskiej, Klaudii Ryś i Mateuszowi Baranowskiemu. Ich projekt powstał pod okiem dr inż. arch. Anny Miśniakiewicz w ramach kursu „Architecture Design – Environmentally Friendly Dwelling Architecture” na studiach magisterskich.
W naszej wizji skupiliśmy się na zaprezentowaniu przyszłościowego podejścia do zrównoważonej architektury. Koncepcja reprezentuje hasło „powrót do korzeni”, wykorzystując tradycyjne i lokalne rozwiązania w kreowaniu osiedla – objaśnia Maja Stankowska. – Celem było zapewnienie różnorodnych, elastycznych, dostępnych oraz przystępnych cenowo przestrzeni. Zdecydowaliśmy się również na zdefiniowanie potencjalnego odbiorcy osiedla i określenie jego najważniejszych potrzeb, takich jak poczucie bezpieczeństwa i prywatności, edukacja i integracja międzysąsiedzka oraz silny nacisk na tzw. „well being” i zdrowie psychiczne – podkreśla.
Swój projekt rozszerzyli o rewitalizację historycznego obiektu – stodoły – znajdującego się na działce w Rędzinie, jednym z wrocławskich osiedli, oraz o zaprojektowanie usług, miejsc pracy i rekreacji. Wszystkie konstrukcje miałyby zostać wykonane z niskoemisyjnych materiałów budowlanych, a projekt uzupełniono również o obliczenia emisji dwutlenku węgla.
Największym wyzwaniem było pogodzenie wielu na pozór sprzecznych idei. Zależało nam na połączeniu tradycji z nowoczesnością. Stworzeniu poczucia przynależności do danej grupy społecznej z jednoczesnym zapewnieniem prywatności i wykorzystaniu rozwiązań ekologicznych, ale przy tym komfortowych i funkcjonalnych – wyjaśnia Mateusz Baranowski.
Koncepcja zakłada podzielenie osiedla na trzy strefy zawierające: jednostki mieszkalne uzupełnione o pokoje hostelowe (coliving), domy szeregowe (cohousing) oraz wolnostojące domy jednorodzinne. Dodatkowo na terenie zlokalizowano trzy centra usługowe o różnej funkcji: komercyjnej, edukacyjnej i rolno-hodowlanej, w których znajdują się m.in. strefy co-workingowe, dom kultury, sady, farmy wertykalne i uprawy permakulturowe.
Na etapie projektowania zdaliśmy sobie sprawę z wielu trudności, jakie niesie za sobą tworzenie tego typu osiedla. Chcieliśmy zapewnić szeroką gamę stref interakcji społecznej przy zachowaniu różnorodności i indywidualność przestrzeni prywatnych i półprywatnych. Pragniemy, żeby nasz projekt promował mieszkalnictwo wspólnotowe, tzw. co-housing, zmagające się w Polsce ze stereotypową, negatywną opinią – dodaje Klaudia Ryś.
Międzynarodowe jury przyznało trzy główne nagrody oraz dwanaście wyróżnień. Za zdobycie I miejsca zespół z Politechniki Wrocławskiej otrzymał 1 000 euro.
Michał Ciepielski, źródło: PWr
