Trzynastu naukowców, m.in. z uniwersytetów w Oxfordzie, Princeton czy Narodowych Instytutów Zdrowia w USA, powróci do pracy naukowej w Polsce. Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej rozstrzygnęła właśnie trzecią edycję programu Polskie Powroty.
W trzeciej edycji programu złożono 60 wniosków z 16 krajów. Najwięcej dotyczyło powrotu naukowców do Polski z Wielkiej Brytanii (18), Stanów Zjednoczonych Ameryki (15) i Niemiec (7). Pozostali badacze zgłaszali chęć powrotu z: Australii, Belgii, Danii, Finlandii, Hiszpanii, Irlandii, Japonii, Nowej Zelandii, RPA, Szwajcarii, Szwecji, Tajwanu, Włoch. Co zachęca naukowców do powrotu na polskie uczelnie?
– Program Polskie Powroty daje naukowcom szansę na samodzielność naukową, na kilkuletnią pracę nad własnym projektem badawczym ze stworzonym przez siebie zespołem. Niewątpliwie zachętą są też warunki finansowe, jakie oferuje NAWA po powrocie do kraju. Wynagrodzenie powracających naukowców jest porównywalne z otrzymywanym w zagranicznych ośrodkach – mówi dr Grażyna Żebrowska, dyrektor Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej.
Zespół ekspertów NAWA wyłonił do finansowania 13 najlepszych projektów powracających naukowców z ośrodków naukowych w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Szwajcarii i Japonii. Będą oni na polskich uczelniach realizowali projekty z nauk przyrodniczych i ścisłych, nauk medycznych i o zdrowiu oraz nauk społecznych. NAWA sfinansuje wynagrodzenie naukowców przez okres 3–4 lat, wynagrodzenie ich zespołów badawczych oraz dodatkowo koszty przeprowadzki i adaptacji miejsca pracy. Łączna kwota finansowania z NAWA to ponad 24,5 mln zł. Ponadto siedem projektów naukowych jest rekomendowanych do aplikowania i otrzymania grantu startowego z Narodowego Centrum Nauki (tzw. komponent badawczy) na łączną kwotę ponad 1,3 mln zł.
– Projekty realizowane w ramach programu Polskie Powroty, posiadające komponent badawczy, będą uwzględniane w ewaluacji jakości jednostek naukowych w zakresie oceny efektów finansowych badań naukowych i prac rozwojowych. Zmianę tę wprowadziła nowelizacja rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie ewaluacji jakości działalności naukowej – dodaje dr Grażyna Żebrowska.
Najwięcej naukowców w ramach trzeciej edycji Polskich Powrotów powróci na Uniwersytet Warszawski (5 osób). Pozostali badacze swoją pracę naukową kontynuować będą na Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie, SWPS Uniwersytecie Humanistycznospołecznym w Warszawie, w Instytucie Biochemii i Biofizyki Polskiej Akademii Nauk, Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego Polskiej Akademii Nauk, Instytucie Chemii Organicznej Polskiej Akademii Nauk, Międzynarodowym Instytucie Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie.
Dotychczas do kraju w ramach Polskich Powrotów powróciło 40 naukowców. Pracują oni na polskich uczelniach i w instytutach naukowo-badawczych, m.in. w Warszawie, Gdańsku, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu i Szczecinie. Korzystając z zagranicznych kontaktów, budują międzynarodowe zespoły badawcze, współpracują z najlepszymi ośrodkami zagranicznymi, publikują artykuły naukowe w prestiżowych czasopismach z afiliacją polskiej uczelni oraz są zdobywcami prestiżowych międzynarodowych grantów, takich jak granty Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (European Research Council – ERC), Europejskiej Organizacji Biologii Molekularnej (EMBO), granty z programu „Horyzont 2020”. Zdobywają także granty z Narodowego Centrum Nauki. Jednym z tych, którzy już wrócili, jest prof. Tomasz Wojdacz, specjalista od epigenetyki klinicznej, który pracuje obecnie w Pomorskim Uniwersytecie Medycznym. O prowadzonych prze niego badaniach pisaliśmy w numerze 5/2019 FA.
źródło: NAWA