Dr Joanna Dziekońska z Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie została laureatką konkursu na wyróżniającą się rozprawę doktorską za rok 2020. Nagrodę przyznaje Polskie Towarzystwo Pedagogiczne.
Konkurs na wyróżniającą się rozprawę doktorską Polskie Towarzystwo Pedagogiczne organizuje od 2015 roku. Wśród dotychczasowych laureatów są autorzy rozpraw obronionych na Uniwersytecie Jagiellońskim, Uniwersytecie Łódzkim, Dolnośląskiej Szkole Wyższej, Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie i Uniwersytecie Gdańskim.
W tym roku nagrodzono publikację „Komunikacja w Internecie – nowe oblicze kultury dziecięcej” autorstwa dr. Joanny Dziekońskiej z Katedry Dydaktyki i Wczesnej Edukacji Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. W swojej rozprawie doktorskiej podjęła ona próbę rekonstrukcji przejawów kultury dziecięcej generowanej podczas komunikacji internetowej w wybranych miejscach sieciowych. Promotorką pracy była prof. Marzenna Nowicka, zaś promotorką pomocniczą – dr Alina Kalinowska.
Kapituła Konkursu, składająca się z członków Prezydium Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego, zwróciła uwagę na to, że rozprawa jest diagnozą obszaru mało rozpoznanego przez pedagogikę i ważnego dla zrozumienia dziecięcego świata. Zidentyfikowanie przejawów nowej kultury dziecięcej wytwarzanej w „sieciowych podwórkach” i analiza ich znaczenia w życiu współczesnych dzieci zostało uznane za interesujący i ważny problem edukacyjny. Dostrzeżono, że dzięki podjętej diagnozie, mogła zaprezentować oryginalną, autorską koncepcję e-kultury dziecięcej.
W pracy zostały opracowane propozycje zarówno teoretycznych interpretacji tytułowego zjawiska, jak i praktycznego podejścia do jego badania. W ocenach rozprawy często podkreślano jej metodologiczną dojrzałość. Wskazywano na bardzo szczegółową operacjonalizację teoretycznych założeń badawczych, a także znaczną ilościowo próbę badawczą. Uznano, że pozyskany materiał z badań został bardzo dobrze opracowany. Co więcej, pomimo jego obszerności, a także drobiazgowej analizy i interpretacji, autorka potrafiła utrzymać zaangażowanie odbiorcy, trwać wraz z nim w „naukowym napięciu”, podążając drogą do konkluzji i wniosków – niezwykle ważnych dla praktyki pedagogicznej.
Wymiar praktyczny rozprawy został uwypuklony przez jej ogromny potencjał do zastosowania wyników w praktyce edukacyjnej i społecznej.
MK, źródło: PTPed