Orchidolożka z Uniwersytetu Łódzkiego, rektor Uniwersytetu Wileńskiego i współorganizator badań polsko-mongolskiej ekspedycji na pustyni Gobi – to laureaci tegorocznej Nagrody im. Benedykta Polaka.
Wyróżnienie przyznawane jest od 2015 roku polskim badaczom za „wybitne osiągnięcia eksploracyjne na ziemi, w morzu, w powietrzu i w kosmosie” oraz cudzoziemcom za „propagowanie polskich tematów badawczych i współpracę z polskimi naukowcami”. W Ratuszu Miejskim w Łęczycy odbyło się posiedzenie Kapituły, podczas którego wyłoniono tegorocznych laureatów:
Pracuje na Wydziale Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. Prowadzi prace naukowe w południowej Kolumbii, gdzie współpracuje z przedstawicielami rdzennego plemienia. Odkryła dotąd 370 nieznanych gatunków orchidei. Zorganizowała i brała udział w ponad 20 ekspedycjach tropikalnych oraz realizuje badania materiałów zielnikowych w ponad 40 instytucjach naukowych. Otrzymała nagrodę amerykańskiej Fundacji Maxwella/Hanrahana za wyjątkowe badania nad storczykami. Wspólnie z badaczami z innych krajów dąży do utworzenia rezerwatu przyrody w Dolinie Sibundy, a w nim stacji badawczej pod auspicjami Uniwersytetu Łódzkiego. Jest autorką ponad 150 artykułów i 10 monografii naukowych.
Rektor Uniwersytetu Wileńskiego, od 1998 r. zatrudniony w Zakładzie Historii Starożytności i Średniowiecza. Studiował i odbył staż naukowy na uniwersytetach w Bazylei, Wolnym Uniwersytecie Berlińskim, Greifswaldzie, Krakowie oraz w Instytucie Herdera w Marburgu. Jest autorem ważnych książek o Wielkim Księstwie Litewskim. Należy do nowego pokolenia historyków litewskich, którzy zreinterpretowali znaczenie Wielkiego Księstwa Litewskiego i Rzeczpospolitej Obojga Narodów dla państwowości Litwy. Jego prace przyczyniły się do zmiany wcześniejszej, opartej na pracach A. Šapoki, interpretacji dziejów Litwy, w myśl której WKL i RON były najgorszym okresem w historii państwa. Ta zmiana litewskiego mitu jest kluczowa dla ewolucji polityki międzynarodowej Litwy w kierunku zacieśnienia współpracy z Polską i wpisuje się w politykę obu krajów wobec Białorusi.
Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 2011 roku organizował w Polsce wystawy artystyczne pod tytułem „Plamka Mongolska” we współpracy z ASP we Wrocławiu oraz Galerią Sztuki Impart. W latach 2011–2022 roku regularnie organizował wystawy, konferencje oraz wykłady polskich naukowców w Ułan Bator, m.in. prof. Jana Kukuly, prof. Rościsława Żerelika, prof. Andrzeja Rozwadowskiego. Od 2016 roku z ramienia Mongolskiego Uniwersytetu Edukacyjnego organizuje badania polsko-mongolskiej ekspedycji na pustyni Gobi pod kierownictwem prof. Mirosław Masojcia z Uniwersytetu Wrocławskiego – jest to obecnie najpoważniejszy wspólny polsko-mongolski projekt naukowy, wprost nawiązujący do działalności polskich archeologów i paleontologów, którzy są jedną z „wizytówek” Polski w Mongolii: „Wokół Tsakhiurtyn Hondi. Badania epoki kamienia pogranicza Ałtaju i Pustyni Gobi w Mongolii”.
Wręczenie nagród odbędzie się w czerwcu. Patronem nagrody jest zakonnik, franciszkanin Benedykt Polak, który wraz z włoskim zakonnikiem Giovannim da Pian del Carpine w latach 1245–1247 odbył misję poselską do chana Mongołów. Po powrocie z ponad dwuletniej wyprawy, w trakcie której przejechali konno około 20 tys. kilometrów, wysłannicy przekazali papieżowi i europejskim dworom pierwszy szczegółowy opis części Azji, na 50 lat przed zredagowaniem słynnego dzieła Marco Polo „Opisanie Świata”.
MK, źródło: www.leczyca.info.pl