Profesor Stanisław Karpiński ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie otrzymał Medal imienia Prof. Władysława Szafera – wyróżnienie Polskiego Towarzystwa Botanicznego za osiągnięcia na rzecz nauki. Otrzymują go autorzy prac z zakresu botaniki odznaczających się wybitną wartością naukową.
Tematyka badań prof. Karpińskiego obejmuje m.in. genetyczne ulepszanie drzew i roślin przemysłowych, telemetryczne fenotypowanie roślin dla przyspieszonej hodowli, regulację fotosyntezy i retroaktywnych sygnałów z chloroplastów, regulację śmierci komórki, świetlnej pamięci komórkowej i odpowiedzi roślin na stresy środowiska, charakterystykę mechanizmów regulacji translacji w chloroplastach oraz tworzenie niestandardowej aparatury pomiarowej do pomiaru fluorescencji chlorofilu i temperatury liści.
Prof. Stanisław Karpiński jest autorem i współautorem ponad 94 prac eksperymentalnych i przeglądowych opublikowanych w recenzowanych międzynarodowych czasopismach naukowych. Jego indeks Hirsha wynosi 46. a liczba cytowań – ok. 10 290 (jest najczęściej cytowanym naukowcem SGGW w Warszawie). W 1999 roku odkrył nowy fizjologiczny mechanizm u roślin nazwany Systemowo Nabytą Aklimatyzacją Ogólnoustrojową (SAA). W 2010 r. odkrył nowy fizjologiczny mechanizm Świetlnej Pamięci Komórkowej (CLM) niezbędny dla indukcji SAA, a ostatnio – nowy fizjologiczno-molekularny mechanizm elektrycznej komunikacji pomiędzy roślinami nazwany Sieciowo Nabytą Ogólnoustrojową Aklimatyzacją (NAA). Odkryć tych dokonał z udziałem członków międzynarodowych zespołów, które prowadził w Szwecji i prowadzi w Polsce.
Prof. Karpiński ukończył studia w Akademii Rolniczej (obecnie Uniwersytet Przyrodniczy) w Poznaniu ze specjalizacją inżynier rolnik i magister biochemii. W latach 1981–1989 aktywnie działał w studenckim Niezależnym Zrzeszeniu Studentów, a po wprowadzeniu stanu wojennego w podziemnej „Solidarności” na rzecz wolności i demokracji. Za tę działalność w 2015 r został odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.
W 1988 roku wyemigrował do Szwecji, a w 1994 r. obronił doktorat w Szwedzkim Uniwersytecie Nauk Rolniczych (SLU) w Umea. W latach 1995–1997 odbył staż podoktorski w Laboratorium Genetyki Stosowanej w John Innes Centre w Norwich w Wielkiej Brytanii. Następnie rozpoczął pracę w SLU na stanowisku adiunkta. W 1999 r. uzyskał tam prywatną habilitację w molekularnej fizjologii roślin i został zatrudniony jako profesor nadzwyczajny w Katedrze Botaniki Uniwersytetu Sztokholmskiego. W 2004 roku rektor Uniwersytetu Sztokholmskiego awansował go na stanowisko profesora zwyczajnego. W 2009 roku został laureatem pierwszego konkursu „Welcome 2008” Fundacji na rzecz Nauki Polskiej i od tego czasu pracuje w Katedrze Genetyki Hodowli i Biotechnologii Roślin Instytutu Biologii SGGW. W lutym 2010 roku otrzymał nominację profesorską w dziedzinie biologii. Tytuł został nadany bez polskiej habilitacji na podstawie wybitnego dorobku naukowego. W latach 2017–2018 prof. Karpiński był dyrektorem Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin – PIB w Radzikowie koło Warszawy.
źródło: SGGW