Współczynnik wpływu IF, służący np. do pomiaru jakości czasopisma naukowego, h-indeks, powszechnie wykorzystywany do porównywania naukowców, czy też rankingi, jak choćby ogłoszona przed kilkoma dniami lista szanghajska, która stanowi światowy wyznacznik poziomu naukowego uniwersytetów – narzędzi do oceny efektów pracy naukowej, jak widać, nie brakuje.
Jednak, na co zwracają uwagę mgr inż. Maciej Dzieżyc oraz prof. dr hab. inż. Przemysław Kazienko z Politechniki Wrocławskiej, poza porównywaniem naukowców, czasopism i ośrodków badawczych istnieje jeszcze jeden aspekt, którym są zainteresowane instytucje finansujące naukę, a mianowicie wymierne jej efekty oraz efektywność. Dodają, że w szczególności instytucje publiczne zainteresowane są zobiektywizowanymi miarami, dzięki którym mogłyby dokonywać oceny projektów badawczych do sfinansowania.
Wychodząc naprzeciw tym oczekiwaniom, proponują zastosowanie miary, którą nazwali Wroclaw Effectiveness Indicator for Grants (WEIG). Określa ona sumaryczną wartość wskaźnika wpływu IF publikacji powstałych ze wsparciem grantów badawczych przypadającą na 1 milion PLN wartości tych grantów, tj. IF/1mPLN. Innymi słowy, WEIG mierzy hipotetyczną wartość IF publikacji związanych z zainwestowaniem 1 miliona zł w dany typ grantów, danego naukowca-kierownika czy dziedzinę nauki. Miara ta umożliwia więc ocenę zmian efektywności w czasie, porównywanie między sobą poszczególnych grantów, kierowników grantów, jednostek badawczych, jak również obszarów, dziedzin i dyscyplin naukowych, w tym również zdefiniowanych paneli dziedzinowych stosowanych przez Narodowe Centrum Nauki.
O wskaźniku WEIG więcej w lipcowo-sierpniowym numerze „Forum Akademickiego” w artykule „Jaka jest efektywność projektów badawczych”: https://prenumeruj.forumakademickie.pl/fa/2018/07-08/
MK