„Wspieramy plan, zgodnie z którym najpóźniej do 2030 r. państwa powinny przeprowadzić proces dekarbonizacji wszystkich sektorów gospodarki. To ważny krok, który utoruje drogę do ochrony naszego klimatu, zachowania warunków środowiskowych, które umożliwiają ludzkości funkcjonowanie”. Tak w swoim memorandum napisali wybitni naukowcy, intelektualiści uczestniczący 10 grudnia w sympozjum „Safeguarding Our Climate, Advancing Our Society”. Spotkanie to podczas COP 24 zorganizowały Polska Akademia Nauk, Centre National de la Recherche Scientifique (CNRS) i Papieska Akademia Nauk.
Podczas sympozjum wybitni naukowcy, intelektualiści i przywódcy duchowi sformułowali wspólny apel nawołujący do podjęcia szybkich kroków w celu powstrzymania zmian klimatu. Piszą o ociepleniu klimatu i wpływie na to zjawisko emisji gazów cieplarnianych. Uważają, że wciąż jeszcze istnieje szansa na uniknięcie totalnego kryzysu klimatycznego.
W memorandum czytamy m.in.: Jeśli „szansa ta całkiem przepadnie, rozwój ludzkości zostanie udaremniony, a stosowanie paliw kopalnych, które w dużej mierze rozwój ten umożliwiło, stanie się naszym przekleństwem. Nie możemy do tego dopuścić. Już dziś obserwujemy wymieranie gatunków i potencjalnie nieodwracalne zmiany ekosystemów. Miliardy ludzi cierpią z powodu ekstremalnych zjawisk pogodowych, takich jak fale upałów, susze i powodzie. Jeśli nie podejmiemy szybkich i zakrojonych na szeroką skalę działań, podniesie się poziom morza, wystąpią braki wody pitnej i inne niekorzystne zjawiska, które zmuszą znaczne grupy ludzi do migracji lub pozbawią ich życia. W reakcji na te zagrożenia, naukowcy i przywódcy duchowi apelują do poczucia moralnej odpowiedzialności każdego mieszkańca naszej planety, nawołując do podjęcia działań, które zapewnią bezpieczne życie naszym dzieciom. Społeczność międzynarodowa zebrana na COP 24 powinna potraktować ten apel z najwyższą powagą i przyczynić się do wdrożenia Porozumienia Paryskiego poprzez stworzenie listy uniwersalnych zasad działania, realizowanych przez poszczególne kraje, dzięki którym globalne ocieplenie pozostałoby na poziomie znacznie poniżej 2°C. (…) Szybka dekarbonizacja wszystkich sektorów gospodarki jest niezbędna, aby zachować środowisko naturalne w takim kształcie, jaki umożliwił ludzkości dotychczasowy rozwój i dobrobyt. Kluczowe znaczenie ma tutaj sektor energetyczny, ponieważ energię elektryczną i cieplną wytwarza się wciąż głównie poprzez spalanie paliw kopalnych – przede wszystkim węgla – co ma szkodliwy wpływ zarówno na klimat, jak i na zdrowie. Zwrot w stronę odnawialnych źródeł energii (OZE) jest więc koniecznością, która jest korzystna dla ludzi i gospodarki nie tylko ze względu na klimat. (…) Ustalenia naszego sympozjum wyraźnie potwierdzają możliwość szybkiego przejścia na OZE. Zaprzestanie użycia paliw kopalnych niesie ze sobą wiele dodatkowych korzyści, takich jak poprawa czystości powietrza oraz stworzenie nowych miejsc pracy w coraz bardziej zdigitalizowanym świecie. Podstawą takich szybkich i głębokich transformacji gospodarki i stylu życia powinna stać się edukacja publiczna. Zmiany klimatu pogłębiają istniejące nierówności społeczne. Ponadto przejście do gospodarki niestanowiącej zagrożenia dla klimatu wiąże się w niektórych regionach z pewnymi trudnościami. Należy takim regionom zapewnić wsparcie poprzez podzielenie się wiedzą, doświadczeniem, innowacjami i innymi zasobami. Popieramy długofalowe działania, których liderem jest Unia Europejska, zmierzające do całkowitego wyeliminowania paliw kopalnych. Plan carbon law (prawo węglowe), na mocy którego emisje będą zmniejszane co dekadę o połowę, stanowi wykonalne i jasne wytyczne działań. Ich kluczowym elementem jest decyzja odejścia od spalania węgla najpóźniej do roku 2030, co stanowić będzie przykład dla wielu państw zależnych od paliw kopalnych, również w biedniejszych regionach świata. To krok o wielkim znaczeniu wytyczający drogę ku bezpieczeństwu klimatycznemu i przyszłości naszego społeczeństwa”.
W sympozjum wzięli udział m.in.: Jerzy Duszyński, prezes Polskiej Akademii Nauk, Andrzej Kowalczyk, rektor Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, Pierre Lévy, ambasador Francji w Polsce, Stéphanie Thiébault, dyrektor Instytutu Ekologii i Środowiska CNRS oraz Patricia Espinosa, sekretarz wykonawcza UNFCCC, Hans Joachim Schellnhuber, członek Papieskiej Akademii Nauk i dyrektor emeritus Poczdamskiego Instytutu Badań nad Klimatem, Valerie Masson-Delmotte, współprzewodnicząca Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu, laureat Nagrody Nobla Mario Molina, Nicholas Stern, profesor London School of Economics i przewodniczący Grantham Research Institute, Laurence Tubiana, dyrektor zarządzająca European Climate Foundation.
JK
(Źródło: PAN)