Ponad 70 rektorów polskich szkół wyższych uczestniczyło w zgromadzeniu plenarnym Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich, które odbyło się na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Obrady zdominowały dwa tematy: wątpliwości związane z wdrażaniem nowej ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym oraz finansowanie nauki. Rektorzy wyrazili zaniepokojenie wysokością nakładów na naukę planowanych na najbliższe lata. Zaapelowali do posłów i członków Rady Ministrów o zwiększenie nakładów budżetowych na naukę do poziomu co najmniej 1% PKB. Podkreślili jednocześnie, że obecny poziom 0,44% PKB kompromituje Polskę i ich ambicje, sytuując nasz kraj w ogonie państw należących do Unii Europejskiej.
„Ustawa 2.0, w art. 383, ustaliła regułę, która określa waloryzowanie corocznie środków planowanych w budżecie państwa na finansowanie szkolnictwa wyższego i nauki o wskaźnik 1.25 w roku 2019 i jego wzrost, co rok o 0.1. Respektowanie przyjętych w Ustawie 2.0 regulacji dotyczących reguły waloryzacyjnej jest koniecznym minimalnym warunkiem prowadzącym do powodzenia przygotowywanych reform szkolnictwa wyższego i nauki. W konsekwencji również warunkiem koniecznym powodzenia Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” – napisali rektorzy.
Dodają, że z ogromnym zaskoczeniem i niedowierzaniem przyjęli regulację zawartą w przyjętym przez rząd Wieloletnim Planie Finansowym Państwa na lata 2019-2022, która mówi o „konieczności przesunięcia w czasie ścieżek wydatków w niektórych ustawach sektorowych”.
„Taka regulacja, bez dodatkowej specyfikacji, doprowadziłaby do złamania nie tylko przytoczonej w Ustawie 2.0 reguły waloryzacyjnej, powodując niezrealizowanie celów reformy szkolnictwa wyższego i nauki, a w konsekwencji do fiaska Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju. Prowadziłaby także, łamiąc zawartą ze środowiskiem umowę społeczną, do utraty zaufania do Rządu RP środowiska akademickiego i szerokich kręgów społecznych z nim związanych” – czytamy w stanowisku Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich.
Wobec powyższego KRASP zaapelował o to, by „przewidywana w Planie Konwergencji możliwość blokowania lub przesuwania w czasie sztywnych wydatków nie odnosiła się do środków finansowych krytycznie niezbędnych dla powodzenia wdrożenia działań przewidzianych w Ustawie 2.0”.
MK
Źródło: www.uwm.edu.pl