Prof. Paweł Rowiński, wiceprezes PAN, który przewodniczył konferencji, przytoczył szereg niepokojących danych związanych ze stanem i jakością zasobów wodnych na świecie, a także ich wpływem na życie ludzi. Podał między innymi, że ponad sto milionów ludzi na całym świecie jest zagrożonych powodziami. Z kolei aż dwa miliardy nie ma stałego dostępu do bezpiecznej, czystej wody. Podał też dramatyczne dane dotyczące kosztów powodzi i susz. Usuwanie skutków tych pierwszych i szkody z nimi związane kosztują rocznie 31 miliardów dolarów, a drugiego wymienionego zjawiska – 5,4 miliardów dolarów.
Przywołane dane pochodzą ze „Światowego Raportu na temat Wody”, przygotowanego przez Światowy Program Narodów Zjednoczonych Oceny Zasobów Wodnych (WWAP). Dokument przedstawia stan zasobów wodnych, ich zużycie i sposób zarządzania nimi, a także rekomendacje dotyczące zrównoważonego gospodarowania. Więcej o raporcie powiedział prof. Michał Kleiber, wiceprzewodniczący Polskiego Komitetu ds. UNESCO. Z kolei Tomasz Okruszko, przewodniczący Global Water Partnership Central and Eastern Europe, podkreślił rolę dialogu różnych środowisk i potrzebę wypracowanie jednolitego stanowiska dla formułowania problemów gospodarki wodnej. Poruszył także problem egoizmu pokoleniowego, który polega na tym, że obecny dobrobyt odbywa się kosztem przyszłych mieszkańców Ziemi.
Po wprowadzeniu, rozpoczęła się naukowa część konferencji, złożona z dwóch referatów. Jako pierwszy wystąpił dr hab. Mikołaj Piniewski reprezentujący Wydział Budownictwa i Inżynierii Środowiska z Katedry Inżynierii Wodnej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wodnego. W szczegółowy sposób opowiedział o zjawisku suszy hydrologicznej i rolniczej w obliczu zmian klimatu. Następnie odbyła się sesja panelowa prowadzona przez prof. Pawła Rowińskiego. Jej uczestnikami byli prof. Zygmunt Babiński, kierownik Katedry Rewitalizacji Dróg Wodnych Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, dr Przemysław Nawrocki, ekspert ds. ochrony wód i gatunków z Fundacji WWF Polska, dr hab. Artur Magnuszewski reprezentujący Wydział Geografii i Studiów Regionalnych w Zakładzie Hydrologii Uniwersytetu Warszawskiego, prof. Maciej Zalewski, dyrektor Europejskiego Regionalnego Centrum Ekohydrologii PAN, a także prof. Maciej Maciejewski z Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Eksperci zostali poproszeni o ustosunkowanie się do pomysłów dotyczących zwiększania infrastruktury „czarnej” i „zielonej”, czyli takiej, która zakłada semi-naturalne systemy rzeczne lub rozwiązania techniczne naśladująca naturalne ekosystemy. Podczas burzliwej dyskusji i ścierania się różnych podejść, prof. Zalewski podkreślił wagę interdyscyplinarnego podejścia do tematu, a także rolę inżynierów, którzy stanowią medium między światem przyrody a potrzebami ludzi. Prof. Babiński apelował o poważne podejście do zmian klimatu i zasugerował, że jest to problem, od którego nie da się uciec. Z kolei, dr Nawrocki zwracał uwagę na rolę rządzących, decydentów i ustawodawców dla sprawnej gospodarki wodnej w Polsce.
Podsumowując konferencję, prof. Okruszko zaznaczył, że – mimo różnic zdań – większość uczestników zgodziła się, iż centralizacja urzędów zajmujących się gospodarką wodną jest pozytywnym zjawiskiem, na które wszyscy czekali. Zaproponował też kierunek dalszych działań, podkreślając potrzebę rozbudowywania wiedzy dotyczącej nowych rozwiązań, a także tworzenia norm, do których można by się odwoływać.
Źródło: PAN