Wykorzystując nowoczesne technologie geoinformacyjne, zespół badaczy z Politechniki Warszawskiej sprawdzi stan techniczny zabytkowych obiektów Muzeum Zagłębia w Będzinie.
Głównym celem naukowców z Wydziału Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej jest ocena możliwości zastosowania nowoczesnych technologii geoinformacyjnych – optycznych, fizykalnych oraz algorytmicznych – do badania stanu technicznego konstrukcji budowlanych umożliwiających tzw. analizy SHM (structural health monitoring) w procesie zarządzania ryzykiem. Prace badawcze prowadzone są na terenie wybudowanego w 1702 r. Pałacu Mieroszewskich, XIV-wiecznego zamku warownego z unikalną wieżą oraz Domu Modlitwy „Mizrachi” – zabytkowej synagodze z początku XIX w., w której zachowały się cenne polichromie narażone na szkodliwe działania warunków środowiskowych. To kontynuacja badań prowadzonych przez dr. inż. Krzysztofa Karsznię na obiektach Muzeum Zagłębia w Będzinie.
Chcemy zidentyfikować deformacje i uszkodzenia, które mogą spowodować złe funkcjonowanie obiektów – wyjaśnia kierująca projektem mgr inż. Ewa Świerczyńska z Zakładu Geodezji Inżynieryjnej i Systemów Pomiarowych PW.
Ze względu na wartość historyczną zabytki nie mogą podlegać klasycznym pomiarom geodezyjnym czy budowlanym, które często są inwazyjne (montaż znaków oraz aparatury pomiarowej bezpośrednio na badanych konstrukcjach). W takim przypadku pozyskanie powtarzalnych odczytów umożliwiają jedynie rozwiązania bazujące na fotogrametrii oraz detekcji zdalnej (np. skanowanie laserowe). Co więcej, utrudniony dostęp do stale pojawiających się oznak uszkodzeń konstrukcji (szczeliny i dylatacje) wpływa na konieczność wykorzystywania niewielkich i w pełni mobilnych technologii pomiarowych.
Proponowane badania dotyczą wykorzystania technik mobilnych oraz tzw. fotomonitoringu do oceny postępujących zmian geometrycznych konstrukcji wspomnianych obiektów. W ramach wykonanych cyklicznie obserwacji, a następnie przetwarzania danych w specjalistycznym oprogramowaniu, przetestowane zostaną możliwości, jakie daje współczesna technologia mobilna, bazująca na smartfonach oraz bezzałogowych statkach powietrznych UAV, czyli dronach. Planujemy również wykorzystać technologię naziemnego skaningu laserowego – zapowiada mgr inż. Ewa Świerczyńska.
Wszystkie wymienione metody optyczne łączy szybkość i łatwość pozyskiwania dużej ilości danych w stosunkowo krótkim czasie. Ponadto są one bezinwazyjne, czyli nie wymagają ingerencji w powierzchnię badanego obiektu. To bardzo istotne przy inwentaryzacji obiektów zabytkowych, kiedy każde naruszenie ścian musi być konsultowane z konserwatorem.
Projekt ma charakter interdyscyplinarny. W jego realizację zaangażowani będą specjaliści z zakresu geodezji inżynieryjnej, geoinżynierii, fotogrametrii i teledetekcji oraz przetwarzania danych przestrzennych. Potrwa do połowy listopada 2024 roku.
źródło: PW