Agnieszka Stefaniak-Hrycko została powołana na stanowisko dyrektora Stacji Naukowej PAN w Rzymie. To jedna z sześciu placówek zagranicznych Polskiej Akademii Nauk.
Zagraniczne stacje są pomocniczymi jednostkami naukowymi PAN. Działają w kilku europejskich stolicach: Brukseli (Biuro Promocji Nauki PolSCA – dyrektor: dr Tomasz Poprawka), Berlinie (Centrum Badań Historycznych Polskiej Akademii Nauk – dr hab. Igor Kąkolewski), Paryżu (Polska Akademia Nauk Stacja Naukowa – dr inż. Magdalena Sajdak), Wiedniu (Polska Akademia Nauk Stacja Naukowa w Wiedniu – dr hab. Arkadiusz Radwan), Kijowie (Przedstawicielstwo „Polska Akademia Nauk” – p.o. dyrektora: Mateusz Białas) i Rzymie (Polska Akademia Nauk Stacja Naukowa). W tej ostatniej w połowie stycznia urzędowanie w fotelu dyrektora rozpoczęła Agnieszka Stefaniak-Hrycko. Jej czteroletnia kadencja potrwa do 2026 roku.
Bieżący rok będzie poświęcony działaniom porządkowym i organizacyjnym. Postaramy się jak najszybciej z nimi uporać, by z nową energią ruszyć z inicjatywami na rzecz współpracy naukowej pomiędzy polskimi i włoskimi zespołami badawczymi. Dla polskich zespołów Włosi byli drugimi, zaraz po Niemcach, partnerami w Horyzoncie 2020. Liczę, że także w Horyzoncie Europa ta współpraca będzie pełna sukcesów – powiedziała zaraz po nominacji nowa dyrektor rzymskiej placówki PAN.
Agnieszka Stefaniak-Hrycko jest absolwentką Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji oraz Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, a także studiów podyplomowych z zakresu administracji i zarządzania realizowanych na Uniwersytecie Warszawskim, Akademii Leona Koźmińskiego i Collegium Civitas. W latach 2003–2017 pracowała w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, początkowo na stanowiskach eksperckich, a następnie kierowniczych, w tym jako zastępca dyrektora Departamentu Nauki. Jest autorką bądź współautorką programów ministra wspierających młodych naukowców, naukowców prowadzących badania z zakresu nauk humanistycznych i społecznych, współpracy międzynarodowej oraz związanych ze społeczną odpowiedzialnością nauki. Od 2017 roku była zatrudniona w Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej, gdzie odpowiadała za tworzenie oferty programowej dla doktorantów i naukowców, a w okresie kwiecień–maj 2020 r. pełniła funkcję p.o dyrektora agencji. Była stypendystką Departamentu Stanu USA w ramach International Visitor Leadership Program.
Stację Naukową Polskiej Akademii Nauk w Rzymie (wł. Accademia Polacca delle Scienze) założono w 1927 roku. Wówczas w wyniku porozumienia między Polską Akademią Umiejętności w Krakowie a arcybiskupem metropolitą krakowskim w rzymskim Hospicjum przy Kościele św. Stanisława przy via delle Botteghe Oscure wynajęto 12 pomieszczeń, które posłużyły za bazę dla stworzenia stacji naukowej PAU w Rzymie. Tuż przed wybuchem wojny Stację przeniesiono do obecnej siedziby, pobliskiego Pałacu Doriów przy Placu Weneckim. W 1952 r. placówkę przejęła nowo powstała Polska Akademia Nauk. Nawiązano trwającą po dziś współpracę z Centro Nazionale delle Ricerche (Krajowa Rada Badań Naukowych) i Accademia Nazionale dei Lincei oraz z licznymi włoskimi uczelniami i instytutami naukowymi. W roku 1962 Stacja została członkiem Międzynarodowej Unii Instytutów Archeologii, Historii i Historii Sztuki w Rzymie (Unione Internazionale degli Istituti di Archeologia, Storia e Storia dell’Arte), zrzeszającej blisko 40 placówek naukowych włoskich i zagranicznych. Od momentu powstania Stacją kierowali kolejno profesorowie: Józef Michałowski (1927–1946), Kazimierz Bulas (1947–1950), Bronisław Biliński (1956–1984), Tadeusz Rosłanowski (1984–1988), Tadeusz Kaczorek (1988–1991), Krzysztof Żaboklicki (1992–2004), Elżbieta Jastrzębowska (2005–2009), Leszek Kuk (2009–2013), Piotr Salwa (2013–2021).
Do zadań Stacji należy: popularyzowanie osiągnięć nauki polskiej we Włoszech poprzez organizowanie i współorganizowanie konferencji, odczytów i wykładów, seminariów i warsztatów, dyskusji panelowych, a także wystaw i innych imprez o charakterze naukowym i popularnonaukowym; udzielanie pomocy w kontaktach polskich pracowników naukowych przybywających do Włoch z włoskimi instytucjami naukowymi, a także włoskim pracownikom naukowym w kontaktach z polskimi instytucjami i pracownikami naukowymi.
MK, źródło: www.rzym.pan.pl