Projekt dr. hab. Artura Obłuskiego z Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego otrzymał największą liczbę głosów w konkursie publiczności o nagrodę Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych „Public Engagement with Research Award”. Głosowała nań 1/4 internautów.
Doroczne nagrody European Research Council wręczane są laureatom grantów ERC, którzy podczas realizacji projektów wykazali się doskonałością w zakresie angażowania społeczności spoza świata nauki. O 10 tys. euro w każdej z trzech kategorii – Involve, Inspire, Influence – walczyło dziewięć projektów. Lider każdego z nich miał szansę na dodatkową nagrodę, również w wysokości 10 tys. euro, walcząc o uznanie publiczności.
Wyniki głosowania internautów nie pozostawiły wątpliwości. Bezapelacyjnym zwycięzcą został projekt „NAFEER, Working together for the sustainable, heritage based and community embedded development of Sudan” realizowany w Starej Dongoli w Sudanie przez dr. hab. Artura Obłuskiego, dyrektora Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego, nominowanego w kategorii Inspire. Kierowane przez niego przedsięwzięcie otrzymało 1301 spośród 5200 oddanych głosów.
? A special mention & congratulations ? to Artur Obłuski @UniWarszawski, winner of the public vote in the 2022 #ERCengage contest.
He promotes #archaeological heritage and raises awareness of sustainable development.
Read about his ??#EUfunded work ? https://t.co/zxlDuzTCPG pic.twitter.com/6Q7j4Js0dE
— European Research Council (ERC) (@ERC_Research) July 14, 2022
Gratuluję wszystkim finalistom, dziękuję moim sudańskim partnerom i wszystkim, którzy głosowali na nasz projekt. Zapewniam, że to nie koniec naszego wsparcia lokalnych społeczności w czerpaniu przez nie korzyści z badań archeologicznych, które wspólnie prowadzimy – napisał w swoich mediach społecznościowych kierownik ERC Starting Grant UMMA.
Współpraca z lokalnymi społecznościami na rzecz archeologii, dziedzictwa i zrównoważonego rozwoju jest jednym z elementów nowoczesnej archeologii i wprowadzanej przez Artura Obłuskiego, dyrektora CAŚ UW, nowej strategii w badaniach tej jednostki. To podejście, które ma promować zbliżenie pomiędzy naukowcami a mieszkańcami regionów, gdzie prowadzone są badania. Pozwala osadzić rezultaty prac archeologicznych w ich naturalnym kontekście społecznym i geograficznym. Wdrażanie tej strategii w badaniach w Dongoli koordynuje dr Tomomi Fushiya, która specjalizuje w collaborative archaeology (archeologia angażująca) i od lat pracuje nad podobnymi projektami w Sudanie.
Jak podkreślają Obłuski i Fushiya, praca nad projektem archeologicznym powinna przebiegać dwukierunkowo, z uwzględnieniem lokalnego punktu widzenia i tradycyjnej wiedzy o dziedzictwie kulturowym. Partnerstwo ze społecznościami lokalnymi umożliwia pomyślną realizację projektu. Takie partycypacyjne, angażujące współczesne społeczeństwa, podejście daje możliwość prawdziwie dwustronnej współpracy i może przyczynić się do dekolonizacji metod stosowanych w archeologii w Sudanie.
Wśród dotychczas podjętych przez polsko-sudański zespół działań są m.in. programy informacyjne dla wszystkich członków społeczności lokalnej, w tym dni otwarte, w trakcie których prezentowano najnowsze odkrycia; zajęcia edukacyjne; książka o Dongoli napisana wspólnie z mieszkańcami okolicznych miejscowości w języku arabskim i angielskim; pierwszy turystyczny start-up w postaci wyremontowanego jednego z domów nubijskich, który może teraz gościć turystów. Ponadto rozpoczęto działania na rzecz wpisania Starej Dongoli na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
MK