Senat Uniwersytetu Łódzkiego przyznał tytuł doktora honoris causa Hermanowi Van Rompuyowi –byłemu przewodniczącemu Rady Europejskiej i premierowi Belgii. Data uroczystego wręczenia tytułu nie jest jeszcze znana.
Uczelnia przyznała godność doktora honoris causa Hermanowi Van Rompuyowi w uznaniu jego zasług dla integracji europejskiej oraz wkład w rozwój europejskich uniwersytetów.
– Herman Van Rompuy przekazywał (…), że Europa jest dziedzictwem wartości, zasad i wolności. Przestrzegał przed niebezpieczeństwem, jakie niesie ze sobą populizm. Europa według Niego musi stać się „wspólnotą”, Europą, która chroni, a nie zostawia swojego obywatela w trudnej sytuacji, Europą walczącą z bezrobociem, Europą zdolną do sprostania globalnym wyzwaniom – napisano w uzasadnieniu.
– Jako przewodniczący Rady Europejskiej potrafił brać pod uwagę interesy wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej, również tych z Europy Środkowo-Wschodniej, które do Unii weszły w 2004 roku. (…) Jego wielką zasługą jest również to, że był pomostem pomiędzy światem polityki i naszą „wieżą z kości słoniowej” – światem akademickim – napisał w swojej recenzji prof. Wolfgang Wessels z Uniwersytetu w Kolonii.
Recenzenci – także prof. Roman Kuźniar z Uniwersytetu Warszawskiego i prof. Ryszard Piasecki z Uniwersytetu Łódzkiego – podkreślają również związki Hermana Van Rompuya z Polską: jego liczne wizyty na wykładach i znajomość polskiej rzeczywistości politycznej i kulturalnej. Belgijski polityk od lat jest wielbicielem twórczości Olgi Tokarczuk. Od 2018 roku jest przewodniczącym Kolegium Europejskiego w Brugges i w Natolinie, pod Warszawą.
Herman Van Rompuy ur. się w 1947 roku w Etterbeck. Od 1 grudnia 2009 roku do 30 listopada 2014 roku przewodniczył Radzie Europejskiej. Wcześniej, przez niespełna rok, był premierem Belgii.
W roku 1965 ukończył Kolegium Świętego Jana Berchmansa w Brukseli. W 1968 roku uzyskał licencjat z filozofii na Katholieke Universiteit Leuven, a w 1971 roku uzyskał na tej uczelni również magisterium z zakresu ekonomii. Po studiach, do 1975, pracował jako urzędnik w administracji Narodowego Banku Belgii. W latach 1973–1977 był wiceprzewodniczącym młodzieżówki Chrześcijańskiej Partii Ludowej (CVP), w 2001 roku przekształconej w ugrupowanie pod nazwą Chrześcijańscy Demokraci i Flamandowie (CD&V).
W latach 1975–1978 był doradcą w gabinecie premiera Leo Tindemansa. Od 1978 do 1980 pracował jako doradca w gabinecie ministra finansów Gastona Geensa. W latach 1980–1988 był dyrektorem centrum naukowego Centrum voor Politieke, Economische en Sociale Studies, a do 1987 roku także profesorem w wyższej szkole handlowej (Handelshogeschool) w Antwerpii.
Od września 1988 roku do września 1993 roku stał na czele Chrześcijańskiej Partii Ludowej. Przez kolejnych sześć lat zajmował stanowisko wicepremiera i ministra budżetu w gabinecie, którym kierował Jean-Luc Dehaene (w 1999 roku odpowiadał również za sprawy rolnictwa). W 1995 roku Herman Van Rompuy wszedł w skład Izby Reprezentantów, w której zasiadał także po wyborach w 1999, 2003 i 2007 roku. Po tych ostatnich został wybrany na przewodniczącego Izby Reprezentantów, którym pozostał do czasu objęcia stanowiska premiera.
Data uroczystego nadania tytułu doktora honoris causa UŁ dla Hermana Van Rompuya nie jest jeszcze znana.
źródło: UŁ, Wikipedia