Politechnika Śląska znalazła się wśród laureatów ogólnopolskiego konkursu „Modernizacja Roku & Budowa XXI wieku”. Jury doceniło przebudowę dziedzińca i remont holu Wydziału Górnictwa, Inżynierii Bezpieczeństwa i Automatyki Przemysłowej.
Konkurs „Modernizacja Roku & Budowa XXI wieku” odbył się już po raz 27. Jego organizatorem jest Stowarzyszenie Ochrony Narodowego Dziedzictwa Materialnego. Inicjatywa ma na celu wyłonienie przedsięwzięć budowlanych: modernizacji oraz nowych obiektów (w tej edycji: ukończonych do I kwartału 2023 r.), wyróżniających się szczególnymi walorami jakościowymi, funkcjonalnymi, urbanistycznymi i estetycznymi. Konkurs promuje funkcjonalność modernizowanych i przebudowywanych budynków i budowli, nowoczesność technologii i rozwiązań projektowych, stosowanie nowych technik, nowoczesnych efektywnych i bezpiecznych urządzeń, wysoką jakość wykonawstwa robót budowlanych i konserwatorskich, efekty ekologiczne, a w przypadku obiektów zabytkowych dbałość o architekturę i ochronę dziedzictwa kulturowego.
W tym roku statuetka za najlepszą modernizację roku w kategorii „Obiekty edukacji, szkolnictwa i nauki” trafiła do Politechniki Śląskiej. Uczelnia została nagrodzona za przebudowę dziedzińca głównego i remont holu Wydziału Górnictwa, Inżynierii Bezpieczeństwa i Automatyki Przemysłowej.
Budynek został zaprojektowany w latach 1951–53 i jest największym gmachem Politechniki. Reprezentacyjne wejście do niego stanowi hol o wymiarach około 35 × 15 m z antresolą i monumentalnymi schodami po obu stronach wnętrza. Na wprost wejścia, między filarami, znajduje się kurtyna szklana o długości 35 metrów i wysokości 6 metrów, otwierająca widok na dziedziniec główny o powierzchni blisko 1,2 ha. To jedna z wielu reprezentacyjnych przestrzeni urbanistycznych, które wymagały kreatywnej rewitalizacji.
Wielokrotnie przebudowywanej przestrzeni holu nadano spójną estetykę, wprowadzając nowe funkcje, takie jak kawiarenka i sklepik z pamiątkami politechnicznymi oraz poddając renowacji gabloty z okazami geologicznymi. Hol wyposażono w wygodne siedziska, a przylegające przestrzenie – w obrazy ukazujące historię tego ważnego dla uczelni miejsca. Fasada otwierająca hol w stronę dziedzińca została dostosowana do wymogów p.-poż. a drzwi podwyższone tak, by w jak największym stopniu powiązać obie strefy.
Nowo projektowane zagospodarowanie dziedzińca ma sprzyjać aktywności młodzieży. Przestrzeń bezpośrednio przy holu to miejsce imprez, wystaw i spotkań wydziału. W niewielkiej odległości od fasady zaprojektowano zadaszenie umożliwiające korzystanie z niej przy złej pogodzie. Szklano-stalowy prefabrykowany portyk zacienia położoną wzdłuż elewacji strefę stolików piknikowych i rurowych kanap. Zadaszenie to jest demontowalne i nie związane trwale ze strukturą budynku. Placyk wyposażono w ławy, stół do ping-ponga oraz bramkę zraszającą. W środkowej części zlokalizowano częściowo zagłębione mini-audytorium do prowadzenia zajęć na świeżym powietrzu. Meble miejskie użyte przy zagospodarowaniu dziedzińca to w dużej części zrecyklingowane elementy masztów i śmigieł elektrowni wiatrowych.
Przy przebudowie dziedzińca zachowano najwartościowsze okazy drzew, krzewów oraz historyczne pamiątki, takie jak figurę świętej Barbary i kopalniany wagonik z węglem, które ulokowano tam z okazji 50 rocznicy powstania wydziału w 2000 roku. Zieleń została zintensyfikowana i dostosowana do zmian klimatu, między innymi przez zastosowanie mat z włókna kokosowego pokrytych sucholubnymi rozchodnikami. Od południa dziedziniec zamyka ażurowa pergola, która docelowo zarośnie pnączami glicynii. W tej części wybudowano też rampę dla niepełnosprawnych, która łączy dziedziniec z parkingiem dla pracowników. Całość prac w obiekcie zaliczonym przez miasto do „dóbr kultury współczesnej” wykonana została przy aktywnej współpracy z miejskim konserwatorem zabytków.
MK, źródło: www.modernizacjaroku.org.pl