Uniwersytet Szczeciński dołączył do Międzynarodowej Rady Archiwów. Organizacja skupia około 1400 instytucji ze 190 krajów.
International Council on Archives (ICA) to organizacja pozarządowa założona w 1948 roku. Jej celem jest wsparcie rozwoju archiwów, szerzenie wiedzy o przechowywanych w nich materiałach oraz ułatwianie dostępu do tych zasobów. W zakresie działalności związanej z dbałością o zachowanie i dostęp do gromadzonego w archiwach dziedzictwa światowej kultury i historii współpracuje ściśle m.in. z UNESCO i ICCROM (Międzynarodowy Ośrodek Studiów dla Poprawy i Rozwoju Metod Konserwacji Dziedzictwa Kultury).
ICA zrzesza obecnie około 1400 instytucji ze 190 krajów, które dzielą się informacjami o swoich zasobach archiwalnych oraz promują działalność archiwalną na świecie. Do grona tego dołączył właśnie Uniwersytet Szczeciński.
Obecne Archiwum Uniwersytetu Szczecińskiego powstało w październiku 1978 roku w strukturze ówczesnej Wyższej Szkoły Pedagogicznej. Jego zasób obejmuje 2400 metrów bieżących dokumentów sięgających 1946 roku, w tym akt z Akademii Handlowej w Poznaniu Oddział w Szczecinie, Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Szczecinie, Wydziału Inżynieryjno-Ekonomicznego Transportu Politechniki Szczecińskiej, Wyższej Szkoły Nauczycielskiej w Szczecinie Filii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Szczecinie oraz Uniwersytetu Szczecińskiego.
Najcenniejsze przechowywane dokumenty w ilości 8681 opracowanych jednostek archiwalnych dotyczą historii nauk ekonomicznych na Pomorzu Zachodnim po II wojnie światowej, rozwoju uczelni będących poprzedniczkami obecnego Uniwersytetu Szczecińskiego, ale również samego uniwersytetu. Należą do nich protokoły z posiedzeń organów kolegialnych uczelni, zarządzenia rektora, plany i sprawozdania z działalności uczelni czy też obronione prace doktorskie – opisuje Piotr Frąckowiak, dyrektor Archiwum USz.
Dodaje, że znaczną część zasobów (około 150 tys.) stanowią akta osobowe byłych studentów oraz pracowników uczelni. Najwięcej dokumentów przejęto z: Wydziału Humanistycznego (33 tys. jednostek), Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania (30 tys. jednostek) i Wydziału Prawa i Administracji (25 tys. jednostek).
Najstarsze, a zarazem najcenniejsze dokumenty, przekazał Wydział Nauk Ekonomicznych i Zarządzania (obecny Wydział Ekonomii, Finansów i Zarządzania). Jednostka ta wywodzi się z utworzonego w 1946 roku szczecińskiego oddziału poznańskiej Akademii Handlowej, która cztery lata później została upaństwowiona i działała pod szyldem Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Szczecinie. W 1955 roku wraz ze Szkołą Inżynierską utworzyła Politechnikę Szczecińską. W ramach Politechniki istniał Wydział Inżynieryjno-Ekonomiczny Transportu, który w 1985 r. połączył się z Wyższą Szkołą Pedagogiczną, dając początek Uniwersytetowi Szczecińskiemu.
Najcenniejsze, powojenne dokumenty, obrazują powstawanie polskiego wyższego szkolnictwa ekonomicznego w Szczecinie i należą do nich protokoły z posiedzeń wykładowców czy też tekst przemówienia z okazji inauguracji pierwszego roku akademickiego 1946/1947 – mówi dyr. Frąckowiak.
Archiwum Uniwersytetu Szczecińskiego prowadzi szeroko zakrojoną działalność popularyzatorską – do tej pory wydano dwa tomy w serii Źródła do dziejów Uniwersytetu oraz kilka artykułów dotyczących zarządzania dokumentacją w uczelni. W niedalekiej przyszłości planowana jest digitalizacja zasobów, celem lepszego zabezpieczenia dokumentów oraz udostępniania ich szerszemu gronu zainteresowanych.
W Międzynarodowej Radzie Archiwów szczecińska uczelnia dołączyła do utworzonej w 1992 roku Sekcji Archiwów Uniwersyteckich i Jednostek Badawczych.
MK