Prof. Joseph H.H. Weiler, prawnik, specjalista w dziedzinie prawa konstytucyjnego, międzynarodowego i unijnego, współtwórca Deklaracji Praw i Wolności Człowieka Parlamentu Europejskiego, otrzymał tytuł doktorat honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego.
Uroczystość odbyła się 3 października w Auli im. prof. Wacława Szuberta. Dyplom wręczyli: prof. Elżbieta Żądzińska – rektor Uniwersytetu Łódzkiego, prof. Michał Kazimierz Ujazdowski – promotor doktoratu oraz prof. Monika Bogucka-Felczak – dziekan Wydziału Prawa i Administracji UŁ.
Joseph Weiler jest profesorem New York University, gdzie kieruje katedrą im. Jeana Monneta. Współprowadzi Centrum Jeana Monneta dla Międzynarodowego i Regionalnego Prawa Gospodarczego i Sprawiedliwości. Ukończył studia w Sussex (BA), Cambridge (LLB i LLM) oraz Haską Akademię Prawa Międzynarodowego (Diploma of International Law). Uzyskał doktorat z prawa europejskiego w Europejskim Instytucie Uniwersyteckim we Florencji, w którym wykładał później na Wydziale Prawa, a w 1989 roku zakładał Akademię Prawa Europejskiego. Był także rektorem EUI. Jest też profesorem Narodowego Uniwersytetu w Singapurze, profesorem honorowym University College w Londynie, profesorem honorowym Wydziału Nauk Politycznych Uniwersytetu w Kopenhadze oraz współdyrektorem Akademii Międzynarodowego Prawa Handlowego w Makau w Chinach.
Był członkiem Komitetu Prawników Komisji Spraw Instytucjonalnych (dziś: Spraw Konstytucyjnych) Parlamentu Europejskiego, współtworzył Deklarację Praw i Wolności Człowieka Parlamentu Europejskiego oraz wniósł wkład w konferencję międzyrządową w Maastricht. Jest członkiem panelu WTO i NAFTA oraz założycielem „European Journal of International Law”, „European Law Journal” i „World Trade Review”.
Profesor jest autorem artykułów i książek z dziedziny prawa międzynarodowego, porównawczego i europejskiego. Jego opus magnum stanowi The Constitution of Europe (Cambridge, 2003) – zbiór esejów napisanych w ciągu dziesięciu lat. Główny tekst, The Transformation of Europe, uchodzi za najważniejszy wkład Weilera w refleksję nad integracją europejską. Autor uważa, że Wspólnocie Europejskiej udało się osiągnąć swoje historyczne cele. Utrzymała pokój w okresie powojennym i przyniosła Europie godny pozazdroszczenia dobrobyt. Zaprzecza konwencjonalnej charakterystyce obecnego europejskiego porządku prawnego. Widzi go jako konstytucyjny porządek prawny, którego legitymacja demokratyczna nie jest jednak wystarczająco solidnie zakorzeniona. Do historii dyskusji o integracji europejskiej przeszła jego debata z Jürgenem Habermasem nt. europejskiej konstytucji. Weiler uważa, że Europa ma konstytucję, którą stanowią traktaty, nie zmieniając jej w superpaństwo. Sugeruje, że esencją integracji jest oczyszczanie państw członkowskich z nacjonalizmu, a nie tworzenie nowego europejskiego nacjonalizmu. Habermas uważa natomiast, że konstytucja to nieodzowny krok w zacieśnianiu integracji europejskiej. Jedną z osi obecnej pracy naukowej Weilera jest refleksja nad współczesną teorią cnót, która miałaby uzupełnić rozszerzanie przestrzeni praw człowieka, nad którymi Weiler pracował przez poprzednie dziesięciolecia.
Joseph Weiler od lat jest związany z Polską. Jego rodzina pochodzi z Zamościa, gdzie jego dziadek (i jego wcześniejsi przodkowie) byli rabinami przez około czterysta lat.
To jego 14 tytuł doktora honoris causa. Wcześniej przyznały mu go także: London University, University of Sussex, University of Macerata, Edinburgh University, CEU San Pablo Universidad, Humboldt University, University of Navarra, Democritus University of Thrace, University Rome III, University of Ljubljana, Catholic University of America, University of Bucharest, University of Athens.
Po ceremonii Weiler wygłosił inaugurujący nowy rok akademicki wykład pt. „Will the Judge of the Whole Earth Himself Not do Justice (Gen:18:25) – The Copernican Moment in the Evolution of Justice”
źródło: UŁ