Ukraiński poeta dr Jurij Andruchowycz oraz profesor nauk prawnych Bronisław Sitek zostali doktorami honoris causa Uniwersytetu Rzeszowskiego. Obaj zostali uhonorowani najwyższą godnością akademicką podczas uroczystości, która odbyła się 6 czerwca.
Jurij Andruchowycz to ukraiński poeta, prozaik, eseista i tłumacz. Urodził się 13 marca 1960 r. w Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankiwsk). Ukończył studia w Ukraińskim Instytucie Poligrafii im. I. Fedorowa we Lwowie (1982). W 1985 r. wraz z Wiktorem Neborakiem i Ołeksandrem Irwanciem założył we Lwowie grupę poetycką Bu-Ba-Bu (Burleska-Bałagan-Bufonada), działającą do roku 1995. W latach 1990–1991 studiował w Instytucie Literatury im. Gorkiego w Moskwie. W 1996 r. w Przykarpackim Uniwersytecie Narodowym im. Wasyla Stefanyka w Iwano-Frankiwsku obronił rozprawę doktorską.
Debiutował tomem wierszy Небо і площі (1985). Jest ponadto autorem zbiorów poezji: Середмістя (1989), Екзотичні птахи і рослини (1991; wyd. polskie Egzotyczne ptaki i rośliny, 2007), Екзотичні птахи і рослини з додатком „Індія” (1997, 2002), Пісні для мертвого півня (2004; wyd. polskie Piosenki dla martwego koguta, 2005) oraz Листи в Україну (2013). Opublikował powieści: Рекреації (1992; wyd. polskie Rekreacje, 1994), Московіада (1993; wyd. polskie Moskoviada. Powieść grozy, 1999), Перверзія (1996, wyd. polskie Perwersja, 2003), Дванадцять обручів (2003; wyd. polskie Dwanaście kręgów, 2005), Таємниця. Замість роману (2007; wyd. polskie Tajemnica. Zamiast powieści, 2008), Коханці Юстиції (2018; wyd. polskie Kochankowie Justycji. Powieść parahistoryczna w ośmiu i pół odcinkach, 2019) oraz Радіо Ніч (2021). Jest autorem tomów esejów: Erz-herz-perc. Eseje (1996), Дезорієнтація на місцевості (1999; wyd. polskie Ostatnie terytorium. Eseje o Ukrainie, 2002), Диявол ховається в сирі (2006; wyd. polskie Diabeł tkwi w serze, 2007), Лексикон інтимних міст (2011, wyd. polskie Leksykon miast intymnych, 2014), Moja Europa. Dwa eseje o Europie zwanej Środkową (2000; wspólnie z Andrzejem Stasiukiem) i Тут похований Фантомас (2015).
Utwory Andruchowycza przetłumaczono na 21 języków. Jest laureatem wielu nagród literackich, m.in. Nagrody im. Herdera (2001), Nagrody Pokoju im. Ericha-Marii Remarque’a (2005), Nagrody Europejskiego Porozumienia Leipziger Buchpreis (2006), Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus” (2006), Nagrody im. Hanny Arendt (2014), Międzynarodowej Nagrody Literackiej „Vilenica” (2017) oraz Nagrody im. Václava Buriana za wkład kulturalny do dialogu środkowoeuropejskiego (2019). Występuje również jako wykonawca swoich utworów poetyckich z polskim zespołem muzycznym Karbido.
Z kolei prof. Bronisław Sitek ur. się 27 września 1958 r. w Inowrocławiu. Pracę zawodową rozpoczął po ukończeniu studiów teologiczno-filozoficznych w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie oraz studiów prawniczych na Wydziale Prawa Kanonicznego Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Kształcił się także na uniwersytetach w Rzymie, Bari i Monachium. W 2007 r. otrzymał tytuł naukowy profesora nauk prawnych.
Pracując jako adiunkt w Instytucie Prawa Administracyjnego Uniwersytetu Opolskiego, prowadził także badania w University Of South Africa w Pretorii w Republice Południowej Afryki. Wraz z podjęciem pracy na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie został wpisany na listę radców prawnych w Regionalnej Izbie Radców Prawnych w Olsztynie, a od 2003 r. jest wykładowcą na międzynarodowych studiach doktoranckich w Uniwersytecie w Bari. Od 2014 r. pracuje na Wydziale Prawa i Nauk Społecznych w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie.
Zasiada w Komitecie Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk. W roku 2019 został wybrany na członka nowo powołanej Rady Doskonałości Naukowej na kadencję 2020–2023. Od 2020 r. jest członkiem Zespołu doradców do spraw kontroli konstytucyjności prawa przy Marszałku Senatu X kadencji.
Jest autorem blisko 300 opracowań naukowych. Uczestniczył w licznych konferencjach naukowych polskich i zagranicznych; wiele z nich organizował lub współorganizował także z Uniwersytetem Rzeszowskim, głównie z Kolegium Nauk Społecznych.
źródło: URz