Były przewodniczący Rady Europejskiej i były premier Belgii Herman Van Rompuy otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego. Uroczystość odbyła się online 24 maja.
Uczelnia, obchodząca właśnie swoje 76-lecie istnienia, przyznała godność doktora honoris causa Hermanowi Van Rompuyowi w uznaniu jego zasług dla integracji europejskiej oraz wkład w rozwój europejskich uniwersytetów. Promotorem doktoratu jest prof. Rafał Matera, dziekan Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego Uniwersytetu Łódzkiego.
Herman Van Rompuy przekazywał (…), że Europa jest dziedzictwem wartości, zasad i wolności. Przestrzegał przed niebezpieczeństwem, jakie niesie ze sobą populizm. Europa według niego musi stać się „wspólnotą”, Europą, która chroni, a nie zostawia swojego obywatela w trudnej sytuacji, Europą walczącą z bezrobociem, Europą zdolną do sprostania globalnym wyzwaniom – napisano w uzasadnieniu.
Prof. Wolfgang Wessels z Uniwersytetu w Kolonii napisał w swojej recenzji: „Jako przewodniczący Rady Europejskiej potrafił brać pod uwagę interesy wszystkich państw członkowskich Unii Europejskiej, również tych z Europy Środkowo-Wschodniej, które do Unii weszły w 2004 roku. (…) Jego wielką zasługą jest również to, że był pomostem pomiędzy światem polityki i naszą »wieżą z kości słoniowej« – światem akademickim”. Dwaj inni recenzenci – prof. Roman Kuźniar z Uniwersytetu Warszawskiego i prof. Ryszard Piasecki z Uniwersytetu Łódzkiego – podkreślili związki Hermana Van Rompuya z Polską: jego liczne wizyty na wykładach i znajomość polskiej rzeczywistości politycznej i kulturalnej. Belgijski polityk od lat jest wielbicielem twórczości Olgi Tokarczuk. Od 2018 roku jest przewodniczącym Kolegium Europejskiego w Brugges i w Natolinie pod Warszawą.
Herman Van Rompuy ur. się w 1947 roku w Etterbeck. Od 1 grudnia 2009 roku do 30 listopada 2014 roku przewodniczył Radzie Europejskiej. Wcześniej, przez niespełna rok, był premierem Belgii.
W roku 1965 ukończył Kolegium Świętego Jana Berchmansa w Brukseli. W 1968 roku uzyskał licencjat z filozofii na Katholieke Universiteit Leuven, a w 1971 roku – na tej samej uczelni – magisterium z zakresu ekonomii. Po studiach, do 1975, pracował jako urzędnik w administracji Narodowego Banku Belgii. W latach 1973–1977 był wiceprzewodniczącym młodzieżówki Chrześcijańskiej Partii Ludowej (CVP), w 2001 roku przekształconej w ugrupowanie pod nazwą Chrześcijańscy Demokraci i Flamandowie (CD&V).
W latach 1975–1978 był doradcą w gabinecie premiera Leo Tindemansa. Od 1978 do 1980 pracował jako doradca w gabinecie ministra finansów Gastona Geensa. W latach 1980–1988 zasiadał w fotelu dyrektora Centrum voor Politieke, Economische en Sociale Studies.
Od września 1988 roku do września 1993 roku stał na czele Chrześcijańskiej Partii Ludowej. Przez kolejnych sześć lat zajmował stanowisko wicepremiera i ministra budżetu w gabinecie, którym kierował Jean-Luc Dehaene (w 1999 roku odpowiadał również za sprawy rolnictwa). W 1995 roku Herman Van Rompuy wszedł w skład Izby Reprezentantów, w której zasiadał także po wyborach w 1999, 2003 i 2007 roku. Po tych ostatnich został wybrany na przewodniczącego Izby Reprezentantów, którym pozostał do czasu objęcia stanowiska premiera.