Prof. Constantin Geambaşu, polonista, slawista i tłumacz z Uniwersytetu Bukaresztańskiego, otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Uroczystość odbyła się 23 maja.
Z wnioskiem o nadanie tytułu prof. Constantinowi Geambaşu wystąpili profesorowie Wydziału Polonistyki UJ. Senat uczelni postanowił uhonorować polonistę, slawistę i tłumacza z Uniwersytetu Bukaresztańskiego w szczególności za wybitne zasługi na gruncie badań nad literaturą polską, imponujący dorobek tłumacza literatury polskiej na język rumuński oraz za ogromne osiągnięcia w zakresie dydaktyki i popularyzacji polskiej kultury.
Ponad 50 lat wytężonej pracy naukowej, redakcyjnej, edytorskiej i translatorskiej prof. Constantina Geambaşu doprowadziło do powstania i włączenia w obieg kultury rumuńskiej imponującego korpusu wiedzy o Polsce. Jest to głęboko przemyślany projekt opierający się na systematycznym wzbogacaniu polonistyki rumuńskiej, budujący od podstaw nowe dziedziny lub kontynuujący wątki badań podejmowane przez poprzedników. Jego fundamentem jest pedagogika i nauka o języku polskim. Ta „praca u podstaw” obejmowała serię podręczników dla studentów i uczniów rumuńskich szkół, w których nauczany jest język polski – powiedziała w laudacji prof. Magdalena Popiel z Katedry Antropologii Literatury i Badań Kulturowych UJ.
Wskazała, że prof. Geambaşu za swoje najważniejsze osiągnięcie uważa wprowadzenie na teren rumuńskiej kultury twórczości Czesława Miłosza, a największym rozgłosem cieszył się w tym kraju „Zniewolony umysł”, który wywołał gorącą dyskusję w środowisku intelektualistów. Wspomniała również o współpracy rumuńskiego badacza z krakowskimi uczonymi i polonistami z innych uniwersytetów.
Prof. Constantin Geambaşu jest wybitnym komparatystą, historykiem literatury polskiej, tłumaczem i ambasadorem kultury polskiej w Rumunii. Jako wieloletni dyrektor Instytutu Slawistyki i kierownik Zakładu Literatury Polskiej zainicjował szereg nowych kursów poświęconych komparatystyce literackiej i kulturowej. Jest autorem ponad 150 publikacji o literaturze polskiej oraz tłumaczem ponad 80 polskich książek literackich, filozoficznych oraz literaturoznawczych. W ostatnich dekadach współpracował z krakowską polonistyką, uczestnicząc w konferencjach i organizując wykłady badaczy w Uniwersytecie Bukaresztańskim.
Odbierając tytuł, przyznał, że po upadku żelaznej kurtyny „prawdziwym objawieniem” była dla niego lektura wspomnianego „Zniewolonego umysłu”, książki zakazanej do tej pory w obszarze komunistycznym.
Czytałem ją i nie mogłem uwierzyć własnym oczom. Nie tylko poznawałem odpowiedzi na pytania, które wszyscy z nas sobie zadawali, ale także rozumiałem, na czym polegał system totalitarny i jak dość duża część inteligencji musiała się do niego przystosować, pójść na kompromis. Częste wyjazdy do Polski, udział w kursach letnich, konferencjach i seminariach międzynarodowych, swobodny dostęp do materiałów krytycznych stworzyły nową perspektywę dla badań i procesu nauczania. Towarzysząc w charakterze tłumacza wielu delegacjom na wysokim szczeblu, uzyskałem również pewien wgląd w zmiany zachodzące w nowym kontekście politycznym – przekonywał.
Uhonorowany nawiązał również do lat 1999–2004, kiedy to jego związki z Krakowem i przywiązanie do miasta umocniły się. Pracował wówczas jako lektor języka i literatury rumuńskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Za prawdziwy sukces odniesiony w Krakowie uznał nagrodę Transatlantyk w 2016 roku. Stanowiła ona zwieńczenie jego pracy jako tłumacza oraz uznanie wysiłku na rzecz promocji polskiej kultury i literatury w Rumunii.
Łukasz Wspaniały, źródło: UJ