Prof. Józef Orczyk, prekursor badań nad metodyką pracy umysłowej, otrzymał tytuł doktora honoris causa Szkoły Głównej Handlowej. Uroczystość odbyła się 21 listopada.
Główny obszar badań prof. Józefa Orczyka dotyczy pracy i edukacji, ich wzajemnych związków oraz relacji z funkcjonowaniem gospodarki. Był prekursorem badań nad metodyką pracy umysłowej. Jego zainteresowania znalazły wyraz w pracach naukowych dotyczących historii gospodarczej, metodyki nauczania oraz ekonomii i polityki społecznej. Jest autorem blisko 500 prac naukowych, w tym licznych monografii. Jego książka Polityka społeczna. Uwarunkowania i cele należy do najpopularniejszych podręczników z polityki społecznej.
Ukończył studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu, uzyskując trzy tytuły magistra na kierunkach: historia, pedagogika oraz ekonomia. Od 1962 roku nieprzerwanie pracował przez 51 lat w Wyższej Szkole Ekonomicznej (później Akademii Ekonomicznej, obecnie Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu), zajmując stanowiska od asystenta w Katedrze Historii Gospodarczej po profesora w Katedrze Polityki Społecznej i pełniąc liczne funkcje akademickie, m.in. kierownika Studium Pedagogicznego, kierownika Zakładu Ekonomiki Kształcenia, a następnie Zakładu Polityki Społecznej, Ekonomiki Pracy i Kształcenia, kierownika Katedry Pracy i Polityki Społecznej, dyrektora Instytutu Polityki Społecznej, dyrektora Międzywydziałowych Studiów dla Pracujących, przewodniczącego Senackiej Komisji Dydaktyczno-Wychowawczej oraz prorektora AE w Poznaniu ds. dydaktyki (1987–1990).
W latach 1992–1996 prof. J. Orczyk był pierwszym rektorem Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Poznaniu, a w latach 1998–2007 – pierwszym rektorem Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Koninie (obecnie Akademia Nauk Stosowanych). W latach 2013–2021 pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu. W okresie 1990–2002 stał na czele Zarządu Oddziału Poznańskiego Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, a w latach 2007–2015 sprawował funkcję przewodniczącego Komitetu Nauk o Pracy i Polityce Społecznej PAN.
Przez wiele lat współpracował ściśle z jednostkami Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (obecnie Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie), najpierw Katedrą Historii Gospodarczej, następnie Studium Pedagogicznym, Centralnym Ośrodkiem Metodycznym Studiów Ekonomicznych (COMSE) oraz Ośrodkiem Rozwoju Studiów Ekonomicznych (ORSE). Badania nad problematyką pracy zaowocowały współpracą z Katedrą Ekonomiki Pracy, później – Katedrą Gospodarowania Zasobami Pracy, a następnie – Instytutem Kapitału Ludzkiego.
Profesor prowadził również aktywną współpracę międzynarodową z ośrodkami naukowymi we Francji (Centre National de la Recherche Scientifique, Dijon), w Niemczech (Uniwersytet Humboldta), Szwecji (uniwersytety w Sztokholmie i Goteborgu), Wielkiej Brytanii, Czechach, Słowacji i na Węgrzech. Ważna z punktu widzenia prezentowania nowego podejścia do edukacji ekonomistów okazała się współpraca z zespołami uniwersytetów w USA (Chicago, New York, Oklahoma) oraz w Japonii (Waseda Un). Współpraca w tym zakresie owocowała nie tylko udziałem czy organizacją konferencji, publikacjami, ale i tłumaczeniami prac naukowych.
Aktywnie działa również na rzecz regionu wielkopolskiego, pełniąc rozmaite funkcje w organizacjach pozarządowych i samorządowych. Wśród jego aktywności ważne miejsce zajmuje problematyka rynku pracy. Prof. Józef Orczyk wypromował około 700 magistrów i 17 doktorów. Był recenzentem w kilkudziesięciu przewodach doktorskich i habilitacyjnych oraz kilkunastu postępowaniach o nadanie tytułu profesora.
źródło: SGH