Prof. Michał Głowiński z Instytutu Badań Literackich PAN otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy.
– Jest uczonym światowej sławy, literaturoznawcą, którego nazwisko jest dziś niewątpliwie najbardziej rozpoznawalne w środowisku krajowej humanistyki i zagranicznej polonistyki. Od wielu lat jesteśmy naukowymi dłużnikami pana profesora – mówił podczas uroczystości prof. Wojciech Tomasik, promotor honorowego doktoratu. – Karmimy się książkami i rozprawami pana profesora. Znaczna ich część to dziś pozycje klasyczne, składające się na kanon humanistyki, z którego korzystają także, a zapewne długo jeszcze korzystać będą, studenci i uczniowie.
Prof. Głowiński ma obecnie 83 lata. Na początku lat 50. ubiegłego wieku ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, od 1958 r. jest związany z Instytutem Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. W 1961 r. uzyskał stopień doktora na podstawie rozprawy Poetyka Tuwima a polska tradycja literacka, a w 1967 r. otrzymał tytuł doktora habilitowanego za pracę Cykl studiów z historii i teorii polskiej powieści. W 1976 r. Michał Głowiński został profesorem. Od 1978 r. jest członkiem Komitetu Nauk o Literaturze PAN, a od 1994 r. członkiem rzeczywistym PAN.
Prof. Głowiński jest nie tylko historykiem i teoretykiem literatury polskiej (pisał m.in. o powieści młodopolskiej) czy autorem lub współautorem (jak w przypadku Zarysu teorii literatury) podręczników dla studentów polonistyki, jest także pisarzem dokumentującym Holokaust. Pisze o nim m.in. w autobiograficznej książce Czarne sezony, opowiadającej o traumatycznych przeżyciach w gettach pruszkowskim i warszawskim. Przeżył wojnę ukrywany przez siostry zakonne. Prof. Głowiński poświęcił też wiele swoich prac mechanizmom komunistycznej propagandy i zjawiskom nowomowy. Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień. Doktorat honoris causa to czwarte tego typu wyróżnienie, jakie otrzymał. Wcześniej przyznały mu ten tytuł Uniwersytet Jagielloński (2000 r.), Uniwersytet im. Adama Mickiewicza (2001) i Uniwersytet Opolski (2003).
JK
(Źródło: PAP Nauka w Polsce)