Studentki architektury na Politechnice Warszawskiej zdobyły wyróżnienie honorowe w konkursie Iceland Movie Pavilion. Zaprojektowały miejsce do spotkań i dzielenia pasji do kinematografii i Islandii.
W konkursie organizowanym przez platformę Buildner poszukiwano najlepszych projektów pawilonu filmowego w regionie jaskiń Grjótagjá, położonym w pobliżu jeziora Mývatn w północnej Islandii. Pomysły miały odzwierciedlać istotę islandzkiego kina, jego charakterystyczny styl i wyjątkową historię, a także być miejscem spotkań i dzielenia pasji do kinematografii i Islandii.
Jury wyróżniło projekt Grjótagjá Trail studentek Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej: Maja Dziwok jest na ostatnim roku anglojęzycznych studiów inżynierskich, natomiast Alexandra Dectot – na pierwszym roku studiów magisterskich na ENSA Paris-Val de Seine i studiuje na PW w ramach wymiany z programu Erasmus. Ich głównym zamiarem było zaproszenie odwiedzających pawilon do zanurzenia się w przyrodzie wyspy. Zaproponowały stworzenie ścieżki, alternatywnej dla istniejącej drogi, rozpoczynającej się przy jaskiniach Grjótagjá i prowadzącej przez wulkaniczny krajobraz do jeziora Mývatn.
Projektowany pawilon znajduje się na samym początku szlaku. Budynek składa się z dwóch brył. W zależności od funkcji pomieszczeń pochyłe dachy powiększają lub ograniczają dostęp do naturalnego światła. Zabieg ten pozwala na uzyskanie jasnej przestrzeni w otwartej kawiarni i zapewnienie charakterystycznej kinowej atmosfery w drugiej bryle, w której mieści się kino. Duże okno biegnące przez całą szerokość ściany kawiarni zapewnia naturalne oświetlenie przez cały rok i widok na wulkan Hverfjall.
Okno działa jak ekran, który oferuje gościom inny rodzaj spektaklu, wgląd w nieustannie zmieniający się islandzki krajobraz – opisują studentki.
Zaraz przy wejściu do pawilonu znajdują się otwarte schody, prowadzące gości w podziemia, gdzie autorki umieściły przestrzeń wystawienniczą i salę konferencyjną. Pomieszczenia oświetlone są od góry, co ma przywodzić na myśl islandzkie jaskinie lub kratery.
Struktura budynku czerpie inspirację z tradycyjnych islandzkich domów torfowych – główną konstrukcję stanowi drewniany szkielet wypełniony materiałem termoizolacyjnym, a pochyłe dachy są pokryte roślinnością. Surowe i ciemne opalane drewno na elewacji oraz prosta forma ułatwiają wtopienie obiektu w otoczenie, natomiast wykończenia z jasnej sklejki we wnętrzach dodają przytulności.
źródło: PW, Architektura i Biznes
