W styczniowym numerze FA prof. Kazimierz Furtak, przewodniczący Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów, w rozmowie z Piotrem Kieracińskim mówi m.in. o niedoskonałościach procedury awansowej i polityki kadrowej w uczelniach:
„Żeby uzyskać dobrą kategorię w ewaluacji, trzeba spełniać dość wysokie wymogi naukowe. Uważam, że należałoby wprowadzić dwa kryteria: kategorię naukową i jednak jakieś wymogi kadrowe. (…) Teoretycznie jest możliwe, że jednostka będzie zatrudniała tylko doktorów, którzy mają świetne publikacje, i dzięki temu uzyska wysoką kategorię. W takim wypadku doktorzy mieliby decydować o wniosku profesorskim czy habilitacji? Nie mówię, żeby te wymogi kadrowe były bardzo wymagające, ale żeby były. Jest propozycja, aby do Rady Doskonałości Naukowej mogli wchodzić doktorzy habilitowani. Trzeba się nad tym zastanowić. W tej propozycji mają oni być wyłączani w głosowaniach o nadanie tytułu profesora. Zatem mieliby być niepełnoprawnymi członkami rady. Czy to ma sens? Doktor habilitowany, członek CK, może się starać o profesurę w swojej sekcji. To jego koledzy z sekcji będą głosowali nad jego awansem. Gdzie tu mowa o bezstronności? Jest jeszcze czas, żeby się dobrze nad tym zastanowić. Padały też propozycje, aby najlepszych badaczy wyłączyć z postępowań awansowych, bo szkoda ich czasu. No nie! Właśnie oni mają najlepszy ogląd znaczenia naukowego odkryć, badań i mogą dobrze ocenić dorobek awansowy”.
W dziale popularyzacji badań publikujemy artykuł Katarzyny Pańczyk, która zwyciężyła w XIII konkursie FA „Skomplikowane i proste. Młodzi uczeni o swoich badaniach”. Doktoranta Akademii Pomorskiej w Słupsku pisze o historyczno- i teoretycznoliterackich poszukiwaniach dotyczących zapoznanego pisarza z okresu II wojny światowej:
„Dopiero pod koniec 2015 roku, dzięki Stypendium dla Młodych Naukowców, mogłam pojechać do Londynu na kwerendę archiwalną w IPMS. Po tygodniu żmudnej pracy i braku sukcesów w ostatnim dniu pobytu udało mi się odnaleźć pierwsze osiemnaście stron książki wraz z pismem przewodnim, z którego dowiedziałam się, że prawdziwy autor powieści nazywał się R. Kępiński i był kapitanem w wojsku Andersa. Na maszynopisie widniała odręczna adnotacja o następującej treści: „Pseudo W.F. Olszewski”. Pozostało odnaleźć jedynie pełne brzmienie imienia żołnierza-pisarza, czego udało mi się dokonać po przejrzeniu teczek ze spisem oficerów w wojsku Andersa. Po pobycie w Londynie wiedziałam, że „mój pisarz” nazywał się Rościsław Kępiński i służył jako kapitan 10. Plutonu Rozbrajającego Bomby. Pozostało odnaleźć tę osobę. Dzięki technikom, które oferuje Internet (www.myheritage.com), udało mi się odnaleźć karty emigracyjne rodziny Kępińskich z 1948, dzięki którym dowiedziałam się, że pisarz po zakończeniu wojny wyjechał do Brazylii. Próby kontaktu z polskimi placówkami dyplomatycznymi w tym kraju pozostały niestety bez żadnej odpowiedzi. Zaczęłam więc szukać placówek zrzeszających Polonię brazylijską. W kwartalniku Polonia Sociedade Beneficente do Rio de Janerio zatytułowanym „Polonia carioca” znalazłam informację, że sekretarzem organizacji jest pani Alessandra Kepinski. Jakże wielkie było moje zdumienie i jednocześnie radość kilka tygodni później, kiedy po skontaktowaniu się z organizacją otrzymałam mail o następującej treści: „Jestem córka Roscislawa Kepinskiego…”
Zachęcamy do lektury w wydaniu online FA 1/2018, a także elektronicznym i drukowanym.
Tylko prenumerata zapewnia pełny dostęp do aktualnych numerów „Forum Akademickiego”. Zamówienia na prenumeratę wersji drukowanej FA przyjmujemy pod adresem prenumerata@forumakad.pl:
– prenumerata roczna dla instytucji 219 zł
– prenumerata roczna dla osób indywidualnych 160, 00 zł.
Prenumeratę można też wykupić na dowolny okres.
Prenumerata elektroniczna wyłącznie na naszym portalu https://forumakademickie.pl/prenumerata/
Zapraszamy na naszą stronę internetową http://www.forumakademickie.pl/.
Redakcja