| Przy ulicy Marii Skłodowskiej-Curie we Wrocławiu usytuowane są budynki Akademii Medycznej. Przed wejściem do gmachu Kliniki Chirurgicznej AM, po prawej stronie, znajduje się płaskorzeźba upamiętniająca postać doktora Jana Mikulicza-Radeckiego (1850-1905), wybitnego chirurga światowej sławy, profesora uniwersytetów w Krakowie, Królewcu i Wrocławiu, jednego z twórców nowoczesnej chirurgii, którą wzbogacił mnóstwem metod diagnostycznych i leczniczych.
Urodził się w Czerniowcach. Był uczniem niemieckiego chirurga Theodora Billrotha, twórcy nowoczesnej chirurgii krtani, przełyku i jamy brzusznej. W roku 1882 został profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego i dyrektorem Kliniki Chirurgicznej w Krakowie. W 1887 przeniósł się do Królewca, by w roku 1890 zostać profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego. Był twórcą wielu metod operacyjnych w różnych dziedzinach chirurgii. Wynalazł liczne narzędzia chirurgiczne, które do dziś nazywa się od jego imienia. Był pionierem operacji przełyku i żołądka (wykonał jedną z pierwszych resekcji żołądka). Był inicjatorem ezofagoskopii, badania przełyku za pomocą rurki z układem optycznym, i gastroskopii (podobna metoda oglądania żołądka). Udoskonalił antyseptykę, stosując jodoform do leczenia ran. Wprowadził niciane rękawiczki operacyjne, czepek i maskę chirurgiczną. Wykładał w Ameryce. Ubiegały się oń Wiedeń i Halle. Był współautorem kilku podstawowych prac z dziedziny chirurgii, m.in. z zakresu ortopedii. Zmarł we Wrocławiu.
Wrocławski pomnik Jana Mikulicza-Radeckiego to w naszym pomnikowym cyklu dzieło nietypowe z dwóch powodów: po pierwsze jest płaskorzeźbą, co rzadko się zdarza, po drugie - utrzymany jest w szczególnej konwencji. Hellenistyczne postaci mitologiczne: Higieja, bogini zdrowia, córka Asklepiosa (Eskulapa) i Pallas Atena wieńczą głowę siedzącego profesora. Pozy postaci, trzymane w rękach atrybuty, harmonia kompozycji - realizują wzorzec klasycystyczny, któremu poddane jest także wyobrażenie lekarza (długa szata). Artysta złożył hołd zasłużonemu profesorowi za pomocą klasycystycznej konwencji.
Autorem pracy jest niemiecki rzeźbiarz Artur Volkmann, który pracował w Rzymie i Frankfurcie nad Menem. Wykonywał m.in. pomniki nagrobne i popiersia.
Płaskorzeźbę odsłonięto w roku 1909. W 1978 umieszczono pod nią tablicę z informacjami o wybitnym chirurgu, ufundowaną przez Towarzystwo Chirurgów Polskich, Towarzystwo Anestezjologów Polskich i Polskie Towarzystwo Historii Medycyny.
(fig) |
