FELIETON REDAKCYJNY Najpierw młotek - Grzegorz Filip INFORMACJE Kronika Notatki Przewodniczącego KBN   - Andrzej Wiszniewski Ubodzy krewni Notatki Przewodniczącego RGSzW   - Andrzej Pelczar Mniejsze pole kontrowersji Z prac KRASP - Jerzy Woźnick Status nauczyciela Działalność UKA - Stanisław Chwirot, Maciej Kozierowski Pierwsze seminarium Notatki Przewodniczącego KRUN   - Krzysztof Pawłowski Razem, mimo konkurencji PRZEGLĄD AKADEMICKI Rozmowa Forum   Specjalnych zmian nie będzie – rozmowa z Tadeuszem Popłonkowskim, dyrektorem Departamentu Nauki i Szkolnictwa Wyższego MEN Raport o stanie nauki Finansowanie nauki polskiej   – Jan Kozłowski Wydatki budżetowe na naukę w Polsce i na świecie Agora Uczelnia w każdym powiecie   - Jacek Wojciechowski Jakie środki zaradcze naprawdę zreformują szkolnictwo wyższe? Brak dostępu   - Janusz Dunin Argumenty na rzecz udostępnienia prac magisterskich i doktorskich Polemiki Nie bójmy się Turcji! - Zbigniew Żmigrodzki Nie demonizujmy metod bibliometrycznych Życie akademickie Znak czasu czy przerost ambicji?   - Stanisław Czachorowski Czym jest uniwersytet w Olsztynie? Spełnione marzenia   - Piotr Kieraciński Jak powstał Uniwersytet Warmińsko - Mazurski? W centrum uwagi   - Jacek Kochanowicz O zarządzaniu uczelnią jako instytucją publiczną Laboratoria nie tylko wirtualne   - Jerzy Rużyłło Promocja laboratoriów w kształceniu technicznym Wileński szok   - Halina Bykowska Wileńscy uczeni  – Polacy czy Litwini? Nie wyrzucać indeksów   - Paweł Tarczyński Przywrócić rangę dydaktyki w uczelniach Czytelnia czasopism W STRONĘ HISTORII Pomniki uczonych polskich (47)   Pomnik Stefana Banacha Kartki z dziejów nauki w Polsce (6) Dobre obyczaje   - Piotr Hübner Potrzeba zachowania zwyczajów akademickich w Polsce Gwiazdy i meteory Wyspa złoczyńców   - Grzegorz Filip Bronisław Piłsudski, etnograf  i działacz niepodległościowy Rody uczone (37) Tarnowscy   - Magdalena Bajer Naukowe tradycje magnackiej rodziny BADANIA NAUKOWE Mapa nauki polskiej Życie z wirusem - Artur Wolski Centrum Diagnostyki i Terapii AIDS w Warszawie OKOLICE NAUKI Będzie nagroda? - Marek Remiszewski VII Spotkanie Redaktrów Pism Akademickich w Częstochowie Poczta elektroniczna W sieci Narzekania na koniec wieku   - Paweł Misiak Informatykom nie zaszkodziłaby znajomość historii i literatury Esej Bliżej czy dalej?   - Zbigniew Drozdowicz Co mamy do zaoferowania krajom Unii Europejskiej? Recenzje   Listy wybrane Darwina Dzieje Polski. Kalendarium Nauka i nauczanie Historia odkryć geograficznych... Traktat o przemocy Książki nadesłane FELIETONY Szkiełko w oku Newcastle górą   - Piotr Müldner-Nieckowski Wyznania szalonego humanisty Uniwersytet - Leszek Szaruga

Specjalnych zmian nie będzie    Jeżeli pyta pan, czy istnieje w ministerstwie dokument precyzujący zadnia polityki edukacyjnej, to odpowiem, że nie, choć aktualnie nad nim pracujemy. Miejmy nadzieję, że w nieodległym czasie powstanie. Natomiast przyjęte są pewne założenia i cele, a wynikające z nich działania można nazwać polityką edukacyjną. Takim celem na pewno jest jak najszersze upowszechnienie kształcenia na poziomie wyższym, poprawa jakości kształcenia czy wprowadzenie zmian w prawie o szkolnictwie wyższym, dostosowujące prawo do wymagań obecnej sytuacji. Rozmowa z Tadeuszem Popłonkowskim, dyrektorem Departamentu Nauki i Szkolnictwa Wyższego w MEN   Finansowanie nauki polskiej Tab. 2 7.2 USA 7.7 Japonia 10.8 Niemcy 11.0 Francja 12.5 OECD 14.6 Wielka Brytania 14.8 UE 39.0 Rp. Czeska 69.3 Portugalia 86.7 Węgry 190.6 Turcja Obliczenia własne na podstawie MSTI 1998/2,  s. 15. Dane dla Portugalii za 1995.    Wbrew popularnej w Polsce opinii – tylko w niewielu krajach wysoko rozwiniętych wystąpił stały wzrost wydatków na naukę. (...) Najogólniej, „model wzrostu” charakteryzował kraje skandynawskie oraz Irlandię, skutecznie ścigającą gospodarczą czołówkę, „model wzrostu, stabilizacji i spadku” cechował kraje „cudu gospodarczego” – Niemcy i Japonię, a spadek lub oscylacje zaszły w krajach, które wcześniej od pozostałych osiągnęły wysoki poziom rozwoju gospodarczego, technologicznego i naukowego. Dr Jan Kozłowski, współautor raportu KBN o stanie polskiej nauki, pisze o wydatkach budżetowych na naukę w Polsce i na świecie   Uczelnia w każdym powiecie    Niektóre uczelnie, same z siebie, bardziej od innych dbają o poziom kształcenia, lecz to nie wystarczy. Prędzej czy później trzeba będzie wdrożyć odpowiednie mechanizmy i przyjąć stosowną politykę, bowiem bez elity nie ma żadnego rozwoju nauki ani ogólnego postępu życia. (...) Generalnie wygląda na to, że postulaty, apele i podpowiedzi nie spowodują żadnych istotnych zmian w rodzimym szkolnictwie wyższym. Wobec tego może konkurencja, elementy rynkowości i pozapubliczne źródła zasilania byłyby zdolne do wywołania potrzebnego fenomenu. O czynnikach podwyższających poziom kształcenia pisze prof. Jacek Wojciechowski   Brak dostępu    Jeśli jawne są wyniki pracy, to również jawne powinno być z niej korzystanie. Utajnione prace nie giną z rynku, w domach studentów i naukowców leżą setki maszynopisów i komputeropisów, powstaje pokusa nadużyć. Zalew piśmiennictwa powoduje, że nawet najbardziej wytrawni badacze nie mogą ogarnąć całości. Wykrycie w tej sytuacji plagiatu może okazać się niewykonalne. Fakt, że praca jest publicznie dostępna, stanowi dla plagiatora pewne zagrożenie. Prof. Janusz Dunin domaga się udostępnienia studentom i pracownikom uczelni prac magisterskich i doktorskich   Spełnione marzenia    Wiele dyskutowano o tym, jak ma wyglądać ten uniwersytet. (...) Nikt jednak nie kwestionował samej idei utworzenia uniwersytetu. (...) Zaangażowanie ludzi z różnych stron sceny politycznej uwidoczniło się w składzie gości zaproszonych na uroczystą centralną inaugurację roku akademickiego. 1 października rektor Górecki tak zaczął swoje przemówienie: – Oto na Ziemi Warmińsko-Mazurskiej spełniło się jedno z największych naszych marzeń – pierwszy rok pracy naukowo-dydaktycznej rozpoczyna Uniwersytet Warmińsko-Mazurski. O powstawaniu i inauguracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie pisze Piotr Kieraciński   Bliżej czy dalej?    Słyszy się wprawdzie od czasu do czasu, że jesteśmy prawdziwą potęgą w sferze ducha, ale w europejskich targach i przetargach trzeba położyć na szalę coś, co da się wycenić. Nie jest tak, co prawda, że zupełnie się już nie liczą niegdysiejsze zasługi, np. udział w obaleniu komunizmu, ani też kariery międzynarodowe niektórych naszych obywateli, ale, niestety, nie ma to takiego znaczenia, by uczynić z Polski ważnego i poważnego partnera dla Europy Zachodniej. Prof. Zbigniew Drozdowicz zastanawia się, co możemy zaoferować Unii Europejskiej

 

Uwagi.