Istnienie potencjalnego związku między zakażeniem boreliozą i toksoplazmozą a stwardnieniem rozsianym wykazali polscy naukowcy. Wyniki ich badania mogą stanowić pierwszy krok do opracowania skuteczniejszych strategii diagnostycznych i terapeutycznych.
Badania przeprowadzili naukowcy z pięciu jednostek: Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii im. Generała Karola Kaczkowskiego, Wojskowego Instytutu Medycyny Lotniczej, Uczelni Łazarskiego i Uniwersytetu Warszawskiego.
Wyniki dostarczają nowych informacji na temat seroprewalencji zakażeń Toxoplasma gondii i Borrelia burgdorferi u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. To przewlekła, demielinizacyjna choroba ośrodkowego układu nerwowego, w której dochodzi do wieloogniskowego uszkodzenia (demielinizacji i rozpadu aksonów) tkanki nerwowej. Dotyka głównie młodych ludzi. Uważa się, że na proces autoimmunologiczny obserwowany w patogenezie stwardnienia rozsianego wpływa złożona interakcja między czynnikami genetycznymi i środowiskowymi, w tym czynnikami zakaźnymi.
T. gondii to gatunek chorobotwórczego pierwotniaka wywołującego u zwierząt toksoplazmozę, która występuje u około 200 gatunków ptaków i ssaków, ale żywicielem ostatecznym są kotowate. Powoduje trwałe zmiany w strukturze mózgu. U człowieka wywołuje chorobę odzwierzęcą (zoonozę). Z kolei B. burgdorferi to bakteria powodująca boreliozę, zwaną też chorobą z Lyme. Przenosi się na człowieka za pośrednictwem kleszczy z rodzaju Ixodes, a rezerwuarem są małe i średnie ssaki, takie jak ryjówki, myszy, wiewiórki, zające, a także ptaki leśne, m.in. kosy i drozdy.
Wyniki naszego badania sugerują istnienie potencjalnego związku między zakażeniem boreliozą i toksoplazmozą a stwardnieniem rozsianym. Pacjenci z SM, szczególnie ci poddawani terapii immunomodulacyjnej, są narażeni na ryzyko pierwotnych infekcji oraz reaktywacji utajonych zakażeń. Dlatego też konieczne jest zachowanie ostrożności i regularne monitorowanie stanu ich zdrowia podczas terapii, aby uniknąć potencjalnych powikłań związanych z zakażeniami – podkreśla dr hab. Katarzyna Donskow-Łysoniewska z Pracowni Parazytologii Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii im. Generała Karola Kaczkowskiego oraz Wydziału Medycznego Uczelni Łazarskiego, współautorka badania.
Uzyskane wyniki pokazały ochronną rolę infekcji T. gondii w stwardnieniu rozsianym. Badacze zidentyfikowali wysoką seropozytywność IgM przeciwko Toxoplasma u pacjentów otrzymujących leki immunomodulujące. Z drugiej strony zauważono, że zakażenia B. burgdorferi są pozytywnie powiązane z SM. Może mieć to istotne znaczenie dla dalszych badań nad patogenezą stwardnienia rozsianego oraz opracowania skuteczniejszych strategii diagnostycznych i terapeutycznych. Autorzy zwracają uwagę na potrzebę dalszych badań w obszarach endemicznych dla choroby z Lyme oraz infekcji Toxoplasma gondii.
Wyniki badań polskich naukowców zostały opublikowane w Scientific Reports.
MK