Dr hab. Milenia Fiedler będzie przez najbliższe cztery lata kierować Państwową Wyższą Szkołą Filmową, Telewizyjną i Teatralną im. Leona Schillera w Łodzi. Do wyłonienia nowego rektora potrzebne były dwie tury.
Następcę prof. Mariusza Grzegorzka, który stoi na czele łódzkiej „Filmówki” od 2012 roku, wybierano spośród pięciorga kandydatów. W pierwszej turze, przeprowadzonej 3 lipca, wzięło udział 56 spośród 57 elektorów. Poszczególni kandydaci uzyskali: dr hab. Milenia Fiedler – 25 głosów, dr hab. Paweł Kossecki – 3 głosy, prof. dr hab. Andrzej Sapija – 2 głosy, dr hab. Michał Staszczak – 21 głosów, prof. dr hab. Maria Zmarz-Koczanowicz – 5 głosów.
Wobec nieuzyskania przez żadnego kandydata bezwzględnej większości głosów, zarządzono drugą turę głosowania. Odbyła się w poniedziałek 6 lipca. Spośród dwójki pretendentów ponownie największym poparciem cieszyła się dr hab. Milenia Fiedler (32 głosy), pokonując dr. hab. Michała Staszczaka (24), i to ona została nowym rektorem uczelni.
Milenia Fiedler ur. się w 1966 roku w Łodzi. Jest montażystką. W 1989 roku ukończyła Wydział Filmowy i Telewizyjny Akademii Sztuk Scenicznych FAMU w Pradze. Jest również absolwentką Wydziału Montażu Filmowego FAMU w Pradze. W 2005 roku uzyskała stopień doktora sztuki filmowej, a w 2009 roku stopień doktora habilitowanego sztuki filmowej. Wykłada w Katedrze Montażu na Wydziale Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej Szkoły Filmowej w Łodzi. Od 2016 roku pełni funkcję kierownika Katedry. Należy do Polskiej Akademii Filmowej i Europejskiej Akademii Filmowej (EFA).
Współpracowała z takimi reżyserami, jak Andrzej Wajda, Janusz Majewski, Wojciech Marczewski, Jerzy Stuhr czy Janusz Zaorski. Była czterokrotnie nominowana do Polskiej Nagrody Filmowej za najlepszy montaż. Orła otrzymała za pracę przy produkcji Weiser (2002). Również za ten film otrzymała nagrodę na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych (2001). Cztery lata wcześniej nagrodzono ją za Czas zdrady. Ponadto była laureatką Women’s Independent Film Festival w Los Angeles (za film Umbra, 2016). Czterokrotnie odbierała nagrodę za montaż podczas Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie (za: Spiskowców, 2018; Marszałka, 2018; Bezdech, 2013; W roli Boga, 2010).
Wyższa Szkoła Filmowa, Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa (od 1950 r.), Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna i Filmowa (od 1958 r.), wreszcie – Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera (od 1970 r.) – powstała w 1948 roku łódzka „Filmówka” nieraz zmieniała swój szyld, ale od samego początku swoją siedzibę miała przy ul. Targowej.
To jedna z najstarszych uczelni filmowych na świecie. Przed sześcioma laty zajęła drugie miejsce w rankingu najlepszych szkół filmowych magazynu „The Hollywood Reporter” (nie obejmował uczelni amerykańskich). Jej mury opuściło dotąd blisko 5 tys. absolwentów, wśród nich m.in. twórcy zaliczani do tzw. polskiej szkoły filmowej (Andrzej Munk, Janusz Morgenstern, Andrzej Wajda i Kazimierz Kutz), a także Jerzy Skolimowski, Krzysztof Zanussi, Krzysztof Kieślowski czy Stanisław Bareja. Niektórzy z nich sięgali później po najważniejsze nagrody filmowe na świecie, w tym Oscary.
Początkowo kształcenie odbywało się tylko na dwóch wydziałach: Reżyserskim i Operatorskim. Obecnie około 1 tys. studentów ma do wyboru siedem kierunków na czterech wydziałach. Trzy z nich – Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej, Aktorski oraz Organizacji Sztuki Filmowej – posiadają kategorię A i uprawnienia do nadawania stopni dr. i dr. hab. Kategorię B ma jedynie Wydział Operatorski i Realizacji Telewizyjnej. Kadrę naukowo-dydaktyczną tworzy blisko 200 pracowników.
Szkoła zajmuje się obsługą i organizacją produkcji blisko 300 projektów filmowych rocznie. Dysponuje dwiema halami filmowymi, halą telewizyjną, Centrum Nowych Mediów oraz Interdyscyplinarnym Centrum Badawczym, w którym realizowane są projekty naukowe, m.in. dotyczące sferycznego filmu 3D jako nowego języka wizualnego w narracji. Latem 2019 roku rozpoczęło działalność Laboratorium Współczesnych Form Narracji Wizualnej, w którym za pomocą najnowocześniejszych technologii, m.in. stereoskopii odwzorowującej głębię i odległość czy cinematic VR , czyli wirtualnej rzeczywistości, filmowcy tworzą nie tylko filmy, ale także dokumenty interaktywne, cyfrowe książki artystyczne oraz wirtualne wystawy. Na utworzenie nowej jednostki uczelnia otrzymała prawie 12 mln zł z programu Regionalna Inicjatywa Doskonałości MNiSW.
Zbiory biblioteki i Ośrodka Informacji Filmowej PWSFTviT obejmują około 55 tys. woluminów, 450 tytułów czasopism, prawie 3 tys. płyt CD z muzyką filmową oraz ponad 4 tys. filmów na płytach DVD i Blu-Ray. Przed 20 laty powstał serwis filmpolski.pl – największa do dziś baza informacji o polskiej kinematografii. Przy uczelni działają także Teatr Studyjny oraz Studio Teatru Telewizji PWSFTviT. Od 1964 roku pedagodzy i studenci szkoły przyznają najlepszym debiutantom Nagrodę im. Andrzeja Munka.
MK, źródło: PWSFTiTv