Prof. Radosław Dobrowolski, geograf fizyczny, geomorfolog, paleogeograf, obecny prorektor ds. nauki i współpracy międzynarodowej Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, został wybrany na rektora tej uczelni na kadencję 2020–2024.
Wybory na największej lubelskiej uczelni odbyły się w piątek 26 czerwca. Przeprowadzono je w Sali Operowej Centrum Spotkania Kultur – jednej z największych w mieście. O fotel po Stanisławie Michałowskim, stojącym na czele UMCS od 2012 roku, ubiegało się dwóch pretendentów i – jak wskazują wyniki – rywalizacja między nimi do końca rozpalała członków akademickiej wspólnoty. Nieznaczną przewagę w Kolegium Elektorów zdobył prof. Radosław Dobrowolski, na którego zagłosowało 99 osób. Jego kontrkandydat, prof. Robert Litwiński – dziekan Wydział Humanistycznego, uzyskał 95 głosów. Trzech elektorów wstrzymało się od głosu.
– Mam pełną świadomość, że sprostanie wyzwaniom, przed jakimi stoi nasz uniwersytet w czasie fundamentalnych zmian dokonujących się w polskiej nauce i szkolnictwie wyższym, wymaga pracy zespołowej, partycypacyjnego modelu zarządzania uczelnią, innowacyjności oraz zaangażowania w te procesy wszystkich członków społeczności akademickiej – pracowników, studentów i doktorantów. Aby działania te były skuteczne i efektywne, wymagana jest transparentność polityki kadrowo-płacowej oraz projakościowe stymulowanie aktywności badawczej, dydaktycznej i administracyjnej naszej społeczności. Taką właśnie politykę zarządzania uniwersytetem zamierzam konsekwentnie planować i wdrażać – napisał rektor-elekt w przedwyborczym liście do społeczności UMCS.
Prof. dr hab. Radosław Dobrowolski ur. się w 1964 roku. Na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi, gdzie w 1988 r. ukończył studia geograficzne, przeszedł wszystkie szczeble awansu naukowego: od doktora (1996, Nagroda PAN za rozprawę), przez habilitację (2007, Nagroda Naukowa i Medal im. Marii Markowicz-Łohinowicz), po profesora (2015). W latach 2011–2016 był pierwszym dziekanem Wydziału Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej UMCS, a w 2011 roku został dyrektorem Instytutu Nauk o Ziemi na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UMCS. Obecnie jest pracownikiem Katedry Geomorfologii i Paleogeografii tego Instytutu. Od 2016 roku pełni funkcję prorektora ds. nauki i współpracy międzynarodowej.
W działalności naukowej zajmuje się geologią i geomorfologią strukturalną wyżyn lubelsko-wołyńskich, ze szczególnym uwzględnieniem strukturalnych uwarunkowań morfogenezy krasowej, rolą procesów glacjalnych i peryglacjalnych w morfogenezie wyżyn lubelsko-wołyńskich i ich północnego przedpola, rekonstrukcjami późnoglacjalnych i holoceńskich warunków środowiskowych na podstawie osadów biogeniczno-węglanowych, ze szczególnym uwzględnieniem genezy i ewolucji geosystemów jeziorno-torfowiskowych Polesia, litostratygrafią i paleogeografią późnego vistulianu i holocenu w Polsce, środowiskowymi uwarunkowaniami osadnictwa pradziejowego, średniowiecznego i nowożytnego na obszarze Polski Południowo-Wschodniej oraz ochroną abiotycznych elementów środowiska przyrodniczego.
Na swoim koncie ma ponad 220 artykułów naukowych (w tym 30 indeksowanych w bazie Web of Science), 2 książki, 20 rozdziałów w monografiach i ok. 100 publikacji konferencyjnych (H=10). Odbył staże naukowe na Uniwersytecie w Ołomuńcu i dwukrotnie na Uniwersytecie Lwowskim. Jest członkiem komitetów naukowych i organizacyjnych ponad sześćdziesięciu konferencji (krajowych i zagranicznych). Kierował dwoma i był głównym wykonawcą jedenastu projektów badawczych KBN, MNiSW i NCN. Jest współautorem kilkudziesięciu prac projektowych, wdrożeniowych i ekspertyz dla administracji publicznej.
Należy m.in do: Steering Committee of Karst Commission International Geographical Union (od 2008 r.), Polskiego Towarzystwa Geograficznego, Polskiego Towarzystwa Geologicznego, Stowarzyszenia Geomorfologów Polskich, Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika, Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowego Stowarzyszenia Torfowego. Od 2016 roku jest wiceprzewodniczącym Komitetu Nauk Geograficznych PAN.
Od wielu lat jest zaangażowany w działania na rzecz ochrony przyrody i środowiska. Przez trzy kolejne kadencje (2007–2018) był członkiem Komitetu Narodowego ds. Współpracy z Komitetem Problemów Środowiska ICSU i Międzynarodowym Programem UNESCO-MAB przy Prezydium PAN. Od 2013 r. pełni funkcję delegata krajowego w Międzynarodowej Radzie Koordynacyjnej Transgranicznego Rezerwatu Biosfery Polesie Zachodnie. W latach 2014–2016 był członkiem Państwowej Rady Ochrony Przyrody, a obecnie jest członkiem Regionalnej Rady Ochrony Przyrody oraz Rad Naukowych Parków Narodowych: Poleskiego i Roztoczańskiego (wiceprzewodniczący).
Został odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem Prezydenta Lublina, Srebrnym Krzyżem Zasługi i Złotą Odznaką Polskiego Towarzystwa Geograficznego.
MK