Prof. Piotr Koszelnik został nowym rektorem Politechniki Rzeszowskiej. Zastąpi prof. Tadeusza Markowskiego, który nie mógł ubiegać się o reelekcję z uwagi na ustawowy limit wieku.
Wybory w trybie online odbyły się w piątek 17 kwietnia. Następca prof. Markowskiego miał być wyłoniony spośród czterech kandydatów. Do głosowania uprawnionych było 100 elektorów. Do wyboru wystarczyła jedna tura, w której 54 elektorów opowiedziało się za prof. Piotrem Koszelnikiem. Pozostali otrzymali: prof. Jarosław Sęp – 40 głosów, prof. Grzegorz Budzik – 6 głosów, prof. Grzegorz Masłowski – 0 głosów.
Dr hab. inż. Piotr Koszelnik, prof. PRz, urodził się 8 listopada 1972 roku w Przemyślu. W 1996 roku ukończył kierunek technologia chemiczna na Wydziale Chemicznym Politechniki Rzeszowskiej. Pracę naukową rozpoczął już na III roku studiów w ramach działalności Studenckiego Koła Naukowego Chemików. Bezpośrednio po zdaniu egzaminu magisterskiego został zatrudniony na stanowisku asystenta w Zakładzie Inżynierii i Chemii Środowiska na Wydziale Budownictwa i Inżynierii Środowiska Politechniki Rzeszowskiej, gdzie pracuje nieprzerwanie do dziś, pełniąc obecnie funkcję kierownika. W styczniu 2003 r. obronił rozprawę doktorską na Wydziale Inżynierii Budowlanej i Sanitarnej Politechniki Lubelskiej. Stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie inżynieria środowiska uzyskał 17 listopada 2009 r. Od 2012 do 2019 roku (przez dwie kadencje) był dziekanem Wydziału Budownictwa Inżynierii Środowiska i Architektury Politechniki Rzeszowskiej. Od 2012 r. jest członkiem Komitetu Inżynierii Środowiska Polskiej Akademii Nauk (w kadencji 2020–2023 pełni funkcję zastępcy przewodniczącego). Należy również do Polskiego Komitetu Wielkich Zapór, Polskiego Związku Inżynierów i Techników Sanitarnych oraz Polskiego Towarzystwa Limnologicznego.
Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół zagadnień ochrony środowiska wodnego przed zanieczyszczeniami antropogenicznymi, w tym zanieczyszczeniami nowej generacji (emerging pollutants). We współpracy z przemysłem zrealizował wiele prac zleconych, w tym w ramach projektów finansowanych z NCBiR. Uczestniczył w przygotowaniach projektów z partnerami z uczelni z Włoch, Szwecji, Holandii, Ukrainy, część tych działań dała owoce w postaci wspólnych publikacji. Recenzował kilkadziesiąt manuskryptów dla liczących się czasopism oraz granty stypendialne dla rządu Walii.
Jest autorem 3 monografii naukowych i ponad 180 publikacji w czasopismach i materiałach recenzowanych, w tym w Scopus: 49 publikacji, IH = 10, 281 cytowań; w Web of Science: 41 publikacji, IH = 8, 166 cytowań bez autocytowań.
źródło: PRz