Prof. Wojciech Strzyżewski, obecny prorektor ds. studenckich, przez najbliższe cztery lata będzie kierował Uniwersytetem Zielonogórskim. Był jedynym kandydatem na stanowisko rektora.
Wybory w trybie online odbyły się w środę 10 czerwca. Wyłaniano w nich następcę dla prof. Tadeusza Kuczyńskiego, który zarządza zielonogórską uczelnią już drugą kadencję. O fotel rektora starał się tylko jeden kandydat – prof. Wojciech Strzyżewski. Uprawnionych do głosowania było 142 elektorów. Udział w wyborach wzięło 130, z czego 121 opowiedziało się „za”, 2 było przeciw, a 7 się wstrzymało.
Prof. dr hab. Wojciech Strzyżewski ur. się w 1960 roku w Zielonej Górze. Jest absolwentem historii zielonogórskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej. Od początku kariery zawodowej związany z zielonogórskimi uczelniami, najpierw z WSP, a po połączeniu jej w 2001 roku z Politechniką Zielonogórską – z Uniwersytetem Zielonogórskim. W 1984 r. zaczął pracę w Instytucie Historii WSP. W 1990 roku obronił rozprawę doktorską, a w 1999 r. odbył kolokwium habilitacyjne (w zakresie historii nowożytnej) na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 2010 roku uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych.
Pełnił szereg funkcji organizacyjnych, m.in. kierownika Zakładu Historii XVI–XVIII wieku, zastępcy dyrektora Instytutu Historii, od 2002 do 2005 roku był dyrektorem Instytutu Historii, a przez kolejnych siedem lat pełnił funkcję dziekana Wydziału Humanistycznego UZ. Od roku 2012 jest prorektorem ds. studenckich.
W badaniach zajmuje się naukami pomocniczymi historii i dziejami wczesnonowożytnymi XVI–XVIII w., zwłaszcza w zakresie dziejów rodzin szlacheckich. Jest uznanym w Polsce ekspertem w zakresie heraldyki i sfragistyki. Opracował kilkadziesiąt projektów herbów i flag dla różnych jednostek samorządowych. Inna jego domeną są pieczęcie szlacheckie i miejskie. W badaniach koncentruje się również na problematyce związanej z historią regionalną, zwłaszcza w dziejów Śląska i Ziemi Lubuskiej oraz dziejów miast. Jest autorem bądź współautorem ponad 100 publikacji naukowych, w tym siedmiu monografii. Dwukrotnie zdobywał nagrodę za najlepszą w Polsce książkę z zakresu heraldyki.
Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Heraldycznego i niemieckiego Towarzystwa „Herold” w Berlinie.
MK, źródło: UZ