Prof. Piotr Koszelnik został wybrany na rektora Politechniki Rzeszowskiej im. Ignacego Łukasiewicza w kadencji 2024–2028. Był jedynym kandydatem na to stanowisko.
Głosowanie w Politechnice Rzeszowskiej odbyło się 27 marca. O fotel rektora ubiegał się tylko jeden kandydat – kierujący uczelnią od 2020 roku prof. Piotr Koszelnik. Spośród 100 elektorów uprawnionych do głosowania, opowiedziało się za nim 96 osób, a 4 były przeciwne. Tym samym przez kolejne cztery lata będzie sprawował funkcję rektora podkarpackiej uczelni technicznej.
Jego program wyborczy zawierał osiem kluczowych celów, które dotyczą: kształcenia, nauki, współpracy z otoczeniem i komercjalizacji wiedzy, rozwoju kapitału ludzkiego i społeczności akademickiej, umiędzynarodowienia, inwestycji, stabilnego finansowania, społecznej roli uczelni.
Moim priorytetem jest budowanie marki Politechniki Rzeszowskiej jako uczelni prowadzącej badania
naukowe przynoszące korzyści jej społeczności i otoczeniu gospodarczemu. Uczelni, na której kształci
się według najwyższych standardów, oferując najlepsze wykształcenie i start na rynku pracy, i na której dobrze czują się pracownicy, studenci oraz partnerzy zewnętrzni. Budowanie uczelni, gdzie w przyszłość nie spogląda się tylko z nadzieją, ale także z pewnością – podkreślał.
Prof. Piotr Koszelnik ukończył studia na kierunku technologia chemiczna na Politechnice Rzeszowskiej. Zaraz po nich został zatrudniony na stanowisku asystenta w Zakładzie Inżynierii i Chemii Środowiska, którym kierował w latach 2010–2020. Od 2012 do 2019 roku był dziekanem Wydziału Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury. W obecnej kadencji pełni funkcję przewodniczącego komisji nauki w ramach Konferencji Rektorów Polskich Uczelni Technicznych. Jest członkiem Komitetu Inżynierii Środowiska PAN (od tego roku jego przewodniczącym) i Polskiego Komitetu Wielkich Zapór.
Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół zagadnień związanych z ochroną środowiska wodnego przed eutrofizacją i zanieczyszczeniami antropogenicznymi, w tym zanieczyszczeniami nowej generacji (emerging pollutants) oraz wykorzystaniem analizy stabilnych izotopów do interpretacji przyczyn i kierunków zmian jakości środowiska.
Anna Worosz, MK