Przyszli inżynierowie z Politechniki Wrocławskiej zdominowali jubileuszową edycję KOnkursu KOnstrukcji Studenckiej KOKOS. Ich pomysły zwyciężyły w aż czterech z siedmiu kategorii.
KoKoS to ogólnopolski projekt realizowany przez Niezależne Zrzeszenie Studentów, którego celem jest wyłonienie najbardziej utalentowanych konstruktorów spośród studentów polskich uczelni technicznych. Zamiarem organizatorów, chcących przeciwdziałać temu, by studenckie wynalazki nie lądowały w szufladach, jest to, aby zostały one zauważone i docenione przez świat biznesu oraz wsparte merytorycznie i finansowo.
W jubileuszowej, dziesiątej edycji laureatów wyłoniono w siedmiu kategoriach:
LEM Tachyon jest prototypowym motocyklem elektrycznym klasy moto3 zbudowanym przez studentów na
zawody MotoStudent 2023. Został zaprojektowany i stworzony zgodnie z ograniczeniami opisanymi w
regulaminie zawodów. Realizowany był od podstaw, zaczynając od koncepcji, poprzez projekty i modele 3D,
a kończąc na wykonaniu poszczególnych elementów i ich integracji w spójnie działający zespół motocykla
elektrycznego.
Podobnie jak poprzednie wersje łazika, Scorpio 8 Infinity ma budowę modułową, a zawieszenie zostało zainspirowane systemem rocker-bogie. Największe modyfikacje względem poprzedniej wersji nastąpiły przy kołach: zmienione zostały silniki BLDC z zaprojektowaną przekładnią planetarną (łazik ma napęd na 4 koła), opony wydrukowano z elastycznego filamentu, a sposób mocowania kół zmieniono na jednostronny. Scorpio 8 został zaprojektowany tak, by umożliwić szybszy i łatwiejszy dostęp do modułów science oraz elektroniki, co będzie szczególnie ważne podczas zawodów.
Lokomotywa budowana jest na zawody organizowane corocznie w Wielkiej Brytanii przez Institution of Mechanical Engineers. Zgodnie z wymogami przystosowana jest do jazdy po torze o szerokości 10 1/4 cala (260 mm, skala 1:5,5). Pomimo niewielkiej skali musi być zdolna do prowadzenia pociągu o masie przekraczającej 2000 kg. Projektowany system z założenia pozwoli na wydłużenie żywotności pojazdu, który musi pokonać wymagające warunki toru Miniature Railway Stapleford (nachylenie terenu, łuki o małych promieniach). Już teraz system jest rozwiązaniem unikatowym zarówno w skali konkursu Railway Challenge, jak i w konstrukcjach innych układów napędowych pozwalającym na samodiagnozowanie się pojazdu w zakresie zużycia i uszkodzeń jego podzespołów.
Całość składa się z kilku wyspecjalizowanych urządzeń, spośród których można wyróżnić: piec mieszający, nawijak, kruszarkę wolnoobrotową, komorę osuszającą, komorę BHP. Piec mieszający oraz nawijak są ze sobą ściśle połączone, podczas gdy reszta to osobne urządzenia, uruchamiane według zapotrzebowania. W standardowym cyklu produkcyjnym użytkownik rozdrabnia odpad polimerowy na kruszarce, a następnie wsypuje go do zasobnika pieca mieszającego. Zestaw piec + nawijak zaczyna pracę, wytwarzając filament i informuje użytkownika, gdy skończy. Wtedy użytkownik odbiera z nawijaka gotowy filament, który może założyć na drukarkę 3D i zacząć drukować lub zmagazynować powstałą szpulę w komorze osuszającej.
WESz to stylowy kostur spacerowy, przeznaczony do odstraszania dzikich zwierząt. Została zaprojektowana jako poręczna pomoc dla osób starszych i niedołężnych. Wykonano ją z cienkościennej rury aluminiowej, w której środku znajdują się komponenty elektroniczne. Sam moduł szokowy jest odizolowany od metalu trzymanego przez użytkownika grubą warstwą kleju i ukształtowany tak, aby łuk elektryczny przeskakiwał wyłącznie pomiędzy pierścieniami oraz łbem śruby na końcu. Aby użyć modułu szokowego, należy urządzenie włączyć (odbezpieczyć) przełącznikiem kołyskowym, po czym wcisnąć drugą ręką przycisk monostabilny, pełniący rolę spustu. Rozmieszczenie tych przycisków sprawia, że użytkownik nie jest w stanie chwycić za elementy, gdzie generuje się napięcie, jednocześnie naciskając spust.
Celem projektu było stworzenie uniwersalnej platformy autonomicznej do celów badawczych i monitorowania środowiska naturalnego. Może być wykorzystywana przez jednostki oraz przedsiębiorstwa świadczące usługi w zakresie mapowania wód jezior, nadbrzeży i kanałów, sprawdzania głębokości szlaków wodnych, badania jakości wód czy kontrolowania hałasu w strefach ciszy. Projekt zakładał optymalizację konstrukcji łodzi pod kątem hydrodynamiki, dostosowanie systemów elektronicznych i komunikacyjnych oraz zastosowanie nowoczesnych kompozytowych materiałów w budowie kadłuba.
Samolot charakteryzuje się modułową konstrukcją, która umożliwia łatwe dostosowanie do różnych misji, w tym zaawansowanych operacji, takich jak dystrybucja szczepionek. Zastosowany w metodzie prototypowania przyrostowego materiał, LW PLA, lżejszy od standardowego PLA, ale zachowujący podobne właściwości mechaniczne i termiczne, pozwolił na znaczące obniżenie masy całkowitej konstrukcji bez pogorszenia jej wytrzymałości. Kluczowym aspektem konstrukcyjnym jest podwozie, które wykonano z włókna węglowego. To rozwiązanie nie tylko redukuje masę, ale także zwiększa odporność na uszkodzenia podczas lądowania. Przekładnia ślimakowa sterowana silnikiem krokowym umożliwia z kolei precyzyjną kontrolę procesu zrzutu.
Nagrody specjalne otrzymali:
Rakieta sondująca zasilana ciekłym silnikiem rakietowym zdolnym do osiągnięcia maksymalnego pułapu 15 km.
Inteligentny statyw do skanera 3D, który automatyzuje proces skanowania dłoni pacjentów.
MK