Prof. dr hab. Klaudiusz Baran został ponownie wybrany na rektora Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Był jedynym kandydatem na to stanowisko po tym, jak pod koniec maja z ubiegania się o nie zrezygnował dr hab. Włodzimierz Pawlik.
Dwudniowe wybory w UFMC (4–5 czerwca) zostały przeprowadzone zdalnie za pomocą systemu informatycznego USOS. W głosowaniu wzięło udział 318 elektorów. Do reelekcji prof. Barana wystarczyła jedna tura, w której uzyskał poparcie 259 osób.
Prof. Klaudiusz Baran ur. się w 1971 r. w Przemyślu. W 1995 roku ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie (poprzedniczka UMFC) w klasie prof. Jerzego Jurka. Jako stypendysta rządu francuskiego kontynuował studia w Conservatoire Paul Dukas w Paryżu w klasie prof. Maksa Bonnaya. W 2014 roku otrzymał nominację profesorską.
Na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w latach 2002–2005 pełnił obowiązki kierownika Międzyuczelnianej Katedry Akordeonistyki, od 2008 roku sprawował funkcję prodziekana, a od 2011 roku był dziekanem Wydziału Instrumentalnego. Od roku 2012 jest kierownikiem Międzyuczelnianej Katedry Akordeonistyki. W kadencji 2012–2016 zajmował stanowisko prorektora ds. artystycznych. W 2016 roku został rektorem UMFC.
Jest laureatem m.in. I nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Akordeonowym w Katowicach (1993), I nagrody w Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym we włoskim Castelfidardo (1997), I nagrody w Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Paryżu (1997).
Jako solista współpracował z orkiestrami większości polskich filharmonii, m.in.: NOSPR, Orkiestra Polskiego Radia „Amadeus”, Sinfonietta Cracovia, Polska Orkiestra Radiowa, Orkiestra AUKSO, „Capella Bydgostiensis”, Camerata Academia, „Vratislavia”. Dresdner Philharmoniker, Philharmonie Meinengen i szeregiem innych, pod batutą takich dyrygentów, jak: Agnieszka Duczmal, Hector Guzman, Zsolt Hamar, Reinbert de Leeuw, Jerzy Maksymiuk, Jiři Malat, Charles Olivieri-Munroe, Michał Nesterowicz, Reinhard Petersen, Daniel Raiskin, Mirosław Skoryk. Stefanos Tsialis, Krzysztof Urbański. Lucas Vis, Tadeusz Wojciechowski, Ryszard Zimak.
Wspólnie koncertował z takimi artystami, jak: Roby Lakatos, Ivan Monighetti, Julius Berger, Susana Moncayo von Hase, Krzysztof Jakowicz, Konstanty Andrzej Kulka, Tomasz Strahl, Andrzej Bauer, Michał Nagy, Vadim Brodski, Waldemar Malicki, Paweł Gusnar, Royal String Quartet i in.
Jest członkiem i założycielem: Tangata Quintet, z którym dwukrotnie był nominowany do Nagrody Fryderyk (2004, 2005), Machina del Tango i DesOrient. Występuje solo, w zespołach kameralnych jak i z towarzyszeniem orkiestr symfonicznych w Polsce oraz we Francji, Włoszech, Austrii, Ukrainie, Rosji, Hiszpanii, Czechach, Niemczech, Białorusi, Luksemburgu, Serbii, Słowacji, Litwie, Estonii, Wielkiej Brytanii, Norwegii, Chinach, Szwajcarii i Argentynie.
Jest zapraszany jako wykładowca na międzynarodowe kursy interpretacji muzycznej (Polska, Francja, Serbia) i juror konkursów krajowych i międzynarodowych (Polska, Włochy, Słowacja, Serbia).
W 2003 roku ukazała się jego płyta nagrana dla wytwórni Sony Classical z solowymi i kameralnymi dziełami Astora Piazzolli, która otrzymała nagrodę Akademii Fonograficznej Fryderyk 2003 w kategorii „Najlepszy album — muzyka kameralna”. Został odznaczony Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
MK